πενθήμων: Difference between revisions
From LSJ
πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?
(Bailly1_4) |
(31) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />douloureux, lugubre.<br />'''Étymologie:''' [[πένθος]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />douloureux, lugubre.<br />'''Étymologie:''' [[πένθος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ονος, ὁ, Α<br />αυτός που πενθεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πένθος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ήμων]] (<b>πρβλ.</b> <i>αιδ</i>-[[ήμων]], <i>ειδ</i>-[[ήμων]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:15, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A mournful, A.Ag.420(lyr.).
German (Pape)
[Seite 555] ονος, klagenvoll, δόξαι, Aesch. Ag. 409.
Greek (Liddell-Scott)
πενθήμων: -ον, πένθιμος Αἰσχύλ. Ἀγ. 420, Χριστοδ. Ἔκφρ. 148.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
douloureux, lugubre.
Étymologie: πένθος.
Greek Monolingual
-ονος, ὁ, Α
αυτός που πενθεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πένθος + κατάλ. -ήμων (πρβλ. αιδ-ήμων, ειδ-ήμων)].
