πενθήμων: Difference between revisions
From LSJ
Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ονος, ὁ, Α<br />αυτός που πενθεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πένθος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ήμων]] ( | |mltxt=-ονος, ὁ, Α<br />αυτός που πενθεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πένθος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ήμων]] ([[πρβλ]]. [[αιδήμων]], [[ειδήμων]])]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=πενθήμων -ον, gen. -ονος [πενθέω] [[verdrietig]]. | |elnltext=πενθήμων -ον, gen. -ονος [πενθέω] [[verdrietig]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:25, 8 May 2023
English (LSJ)
ον, gen. ονος, mournful, A.Ag.420(lyr.).
German (Pape)
[Seite 555] ονος, klagenvoll, δόξαι, Aesch. Ag. 409.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
douloureux, lugubre.
Étymologie: πένθος.
Russian (Dvoretsky)
πενθήμων: 2, gen. ονος печальный, скорбный (δόξαι Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
πενθήμων: -ον, πένθιμος Αἰσχύλ. Ἀγ. 420, Χριστοδ. Ἔκφρ. 148.
Greek Monolingual
-ονος, ὁ, Α
αυτός που πενθεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πένθος + κατάλ. -ήμων (πρβλ. αιδήμων, ειδήμων)].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πενθήμων -ον, gen. -ονος [πενθέω] verdrietig.
