τριβακός
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
English (LSJ)
ή, όν, (τρίβω)
A rubbed, worn, χλαμύς AP6.282 (Theod.); τρίβων Luc.Gall.9; ἱμάτια PTeb.230 (ii B. C.), cf. PCair.Zen.92.4, al. (iii B. C.), Gal.15.192, Sch.Ar.Pl.714; διφθέραι Gal.11.133; ῥάκος Id.10.703; τελαμῶνες Sor.1.83; τὰ ἐπιβλήματα πρὸς λόγον τῆς ὥρας θερμότερα ἔστω ἢ τριβακώτερα ib.85, cf. 2.46; θέρους ὄντος ὀθόνια καὶ τ. ἱμάτια δοκεῖν φορεῖν ἀγαθόν Artem.2.3. 2 sens. obsc., πάσσαλος AP5.128 (Autom.). 3 of persons, experienced, [ἰατρός] Gal. 15.582 (Comp.); ἰατροὶ γέροντες Id.8.155; ὁ περὶ ταῦτα τ. ὤν Id.14.258; 'old hand', crafty fellow, Eust.932.46. II τριβακὴ ἀσέλγεια (v. τριβάς) Luc.Am.28.
Greek (Liddell-Scott)
τρῐβᾰκός: -ή, -όν, (τρίβω) ὁ τριβείς, τετριμμένος, Λατ. tritus, χλαμὺς Ἀνθ. Π. 6. 282, Λουκ. Ὄνειρος ἢ Ἀλεκτρ. 9· ἱμάτιον Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Πλ. 714, Ἀρτεμίδ. 2. 3, ἐν ἀρχῇ (ἔνθα σημαίνει λεῖον, μαλακὸν καὶ λεπτὸν ἱμάτιον, ἐν ἀντιθέσει πρὸς βαρέα καὶ πυκνὰ καὶ τραχέα ἐνδύματα.) 2) ἐπὶ προσώπων, τρίβων, ἐντριβής, πεπειραμένος, ἔμπειρος, γέρων, Γαλην. τ, 8, σ. 155· ἰατρὸς 6, 165· ὁ περὶ ταῦτα τρ. ὁ αὐτ. ἐν τ. 13, 948 (;) - πανοῦργος ἄνθρωπος, τετριμμένος, Λατ. veterator, Εὐστ. 932. 46, κλπ., πρβλ. τρίβων, τρῖμμα. ΙΙ. ἀσέλγεια τριβακὴ (ἴδε τριβάς), ἀνήκουσα εἰς τριβάδα, Λουκ. Ἔρωτ. 28.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
I. 1 usé (vêtement) ; τὸ τριβακόν vêtement usé, vieille défroque, ou vêtement grossier pour la mauvaise saison;
2 expérimenté, particul. qui connaît tous les secrets ou toutes les ruses d’un métier;
II. qui use par le frottement ; de tribade.
Étymologie: τρίβω.
