δημοτεύομαι
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
English (LSJ)
Pass., to be a δημότης, ἠρόμην ὁπόθεν δημοτεύοιτο Lys.23.2, cf. Antipho Fr.65, D.57.49.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): dór. δαμ- BCH 50.1926.17.24 (Delfos IV a.C.)
1 pertenecer a un demo γράψαντα τοὔνομα ... δήμου ὁπόθεν ἂν δημοτεύηται Pl.Lg.753c, cf. Lys.23.2, Antipho Fr.65, D.44.39, 57.49.
2 ser simple ciudadano op. δαμιοργέω ‘ejercer un cargo público’ BCH l.c., cf. Hsch.
3 emplear la lengua común ὡς ἄν τις εἴπῃ δημοτευόμενος como se diría vulgarmente Eust.828.35.
German (Pape)
[Seite 565] dep. med., zu einem Demos gehörent ὁπόθεν δημοτεύει Plat. Legg. VI, 753 c; Lys. 22, 2; B. A. 186 τὸ ἐγγράφεσθαι εἰς ἕνα τῶν δήμων; die Antwort ist z. B. Δεκελειόθεν. So Dem. – Sp. auch act.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
appartenir à un dème.
Étymologie: δημότης.
Greek (Liddell-Scott)
δημοτεύομαι: παθ., εἶμαι δημότης, ἠρόμην ὁπόθε δημοτεύοιτο Λυσ. 166. 33 κἑξ., πρβλ. Δημ. 1314. 9. ΙΙ. ἐν τῷ ἐνεργ. ἐπὶ τῶν φατριῶν τοῦ Ἱπποδρόμου, Βυζ.· πρβλ. δημοκρατέομαι ΙΙ.
Greek Monolingual
δημοτεύομαι (Α) (Μ δημοτεύω) δημότης
μσν.
ασκώ επιρροή στον δήμο (του ιπποδρόμου), εξεγείρω σε στάση
αρχ.
είμαι δημότης.
Russian (Dvoretsky)
δημοτεύομαι: принадлежать к дему Plat., Dem.: ἠρόμην ὁπόθεν δημοτεύοιτο Lys. я спросил, из какого он дема.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δημοτεύομαι [δημότης] tot een deme behoren.
