ἀπειλέω

English (LSJ)

(A), Elean ἀποϝηλέω,

   A keep away, ἀπὸ τῶ βωμῶ GDI1159, cf. 1150; ἀπὸ μαντείας 1154:—Pass., ἐς ἀπορίην ἀπειληθείς or ἀπειλημένος brought into great straits, Hdt.1.24, 2.141; ἐς ἀναγκαίην ἀπειλημένος Id.8.109; ἀπειληθέντες ἐς στεινόν forced into narrow compass, Id.9.34.    II unroll, roll off, Hero Aut.5.5.
ἀπειλέω (B), 3dual impf. Act. ἀπειλήτην, Ep. for ἠπειλείτην, Od. 11.313: later Ep. pres. ἀπειλείω Musae.122, Nonn.D.20.204:—

   A hold out either in the way of promise or threat, and therefore:    I sts. in good sense, promise, οὐδ' ἠπείλησεν ἄνακτι . . ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην Il.23.863, cf. 872; also, boast or brag, ὥς ποτ' ἀπειλήσει .1; ἦ μὲν ἀπείλησας βητάρμονας εἶναι ἀρίστους Od.8.383, cf. Jul.Or.2.57a.    II commonly in bad sense, threaten, in Hom. either abs., as Il.2.665, Od.21.368: or (more freq.) c. dat. pers., ib.20.272, etc.: c.acc. cogn., αἶψα δ' ἀναστὰς ἠπείλησεν μῦθον spake a threatening speech, Il.1.388; ἀπειλὰς ἀ., v. ἀπειλή; δείν' ἀπειλήσων ἔπη E. Supp.542: freq. with neut. Pron. or Adj., ἀ. τόγε θυμῷ Il.15.212; ταῦτα, πολλὰ ἀ., Hdt.7.18, 1.111, Th.8.33, etc.; πύργοις ἀ. δεινά A. Th.426; τοῦτ' ἀπειλήσας ἔχεις S.OC817.    2 with acc. of the thing threatened, θάνατον ἀ. ὃς ἂν . . Hdt.4.81; ξίφος Plu.Pomp.47; ζημίας ἀ. κατά τινος Id.Cam.39; ἠπείλησαν τοὺς ἄρχοντας threatened them with the prefects, Lib.Or.47.7.    3 dependent clauses were added in fut. inf., γέρας . . ἀφαιρήσεσθαι ἀπειλεῖς Il.1.161, cf. 15.179, Od.11.313; σφέας . . ἀπείλεε ἐκτρίψειν Hdt.6.37; ἀ. δράσειν τι E.Med. 287; ἀ. ἀποκτενεῖν Lys.3.28: rarely in pres. inf., ἠπ. . . ἑλκέμεν Il. 9.682: after Hom. in aor. inf., X.Mem.3.5.4, HG5.4.7, Theoc.24.16.    4 ἀ. ὅτι... ὡς .., Ar.Pl.88, X.An.5.5.22, etc.; ἀ. τινί, εἰ μή . . Id.Cyr.4.5.12.    III Pass., ἀπειλοῦμαι, of persons, to be terrified by threats, Id.Smp.4.31.    2 of things, τὰ ἀπειληθέντα, = ἀπειλαί, Pl.Lg.823c.    IV later in Med., with aor. 1 -ησάμην App.BC3.29, Polyaen.7.35.2: c. inf., forbid with threats, ἀπειλησώμεθα αὐτοῖς μηκέτι λαλεῖν Act.Ap.4.17.

German (Pape)

[Seite 283] (ἠπύω? laut reden), ἀπειλήτην = ἠπει λείτην Od. 11, 313, drohen, von Hom. an überall, absol., Il. 2, 665 Od. 21, 368; Plat. Phaed. 94 d; ὧδε γὰρ ἠπείλησε Iliad. 8, 415; ἠπείλησεν μῦθον 1, 385; ἀπειλήσω τό γε θυμῷ 15, 212; τινί, Od. 20, 272; ἀπειλήσω δέ τοι ὧδε Iliad. 1, 181; Her. 3, 77; öfter bei Plat. u. Folgdn; ἀπειλάς τινι, Iliad. 13, 220. 16, 201; πύργοις δεινά Aesch. Spt. 411; ζημίας κατά τινος Plut., mit Strafen drohen, Cam. 2; θάνατον, den Tod androhen, Pomp. 62; τὰ ξίφη, mit den Schwertern, ib. 47; sonst folgt gew. inf. fut., ll. 1, 161 Od. 11, 313 u. Sp.; inf. praes. u. aor., Il. 9, 682; Xen. Hell. 5, 4, 7; ὅτι, Ar. Plut. 88; Xen. An. 5, 5, 22 Cyr. 6, 1, 53; εἰ μή, 4, 5, 12. – Pass., durch Drohungen erschreckt werden, Xen. Symp. 4, 31; μετὰ ζημίας Plat. Legg. VII, 823 c. – Med. bei Sp., z. B. N. T., Polyaen. 7, 35, = act. – Bei Hom. auch: prahlen, ll. 8, 150 Od. 8, 383; geloben, Il. 23, 863. 872, s. Scholl. Ariston. 23, 863 u. 9, 682; vgl. Theocr. 24, 16. (s. εἴλω, εἰλέω), weg-, zusammendrängen, ἐς ἀπορίην u. εἰς στενον ἀπειληθείς, Her. 1, 24. 9, 35, in die Enge getrieben; εἰς ἀναγκαίην ἀπειλημένος 8, 109.