View source for ἄλφα

{{LSJ1
|Full diacritics=ἄλφα
|Medium diacritics=ἄλφα
|Low diacritics=άλφα
|Capitals=ΑΛΦΑ
|Transliteration A=álpha
|Transliteration B=alpha
|Transliteration C=alfa
|Beta Code=a)/lfa
|Definition=τό, indecl. (pl.<br><span class="bld">A</span> τὰ ἄ. [[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]''1087a8), v. A a init.; cf. Aen.Tact.31.18, Calliasap.Ath.10.453d, [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''431e; ἐπίσταται δ' οὐδ' ἄλφα συλλαβὴν γνῶναι Herod.3.22.<br><span class="bld">2</span> [[T-square]], Eustr. ''in EN''74.2.<br><span class="bld">3</span> Phoenician for <b class="b3">βοὸς κεφαλή</b>, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]<br><span class="bld">4</span> metaph., <b class="b3">τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ</b> the [[first]] and last, ''Apoc.''1.8, al.
}}
{{DGE
|dgtxt=τό<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> tb. [[ἀλφή]] Hsch.α 3349<br />indecl.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>la letra [[alfa]] Pl.<i>Cra</i>.431e, X.<i>Mem</i>.4.2.13, Call.Com.31B, C, Plu.2.737e, Luc.<i>Herm</i>.40, <i>Iud.Voc</i>.6, Aen.Tact.31.18, plu. τὰ ἄ. Arist.<i>Metaph</i>.1087<sup>a</sup>8, ἐπίσταται δ' οὐδ' [[ἄλφα]] συλλαβὴν γνῶναι no sabe reconocer la letra alfa</i> Herod.3.22, de un mal poeta οὐ δύνατ' [[ἄλφα]] γράφειν <i>AP</i> 11.132 (Lucill.)<br /><b class="num">•</b>como hierro de ganadería κάμηλον ... κεχαρακμένον ... ἄ. <i>PLond</i>.909a.7 (II d.C.), cf. <i>BGU</i> 153.17 (II d.C.).<br /><b class="num">2</b> fig. [[el principio]] τὸ Αλφα καὶ τὸ Ω <i>Apoc</i>.1.8<br /><b class="num">•</b>como etim. de la segunda α de [[Ἀβραάμ]] que representa el conocimiento del único Dios, προσλαμβάνει τὸ ἄ., τὴν γνῶσιν τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου θεοῦ, καὶ λέγεται [[Ἀβραάμ]] Clem.Al.<i>Strom</i>.5.1.8, cf. Iust.Phil.<i>Dial</i>.113.2.<br /><b class="num">3</b> [[número uno]] de una circunscripción militar de Alejandría <i>PTeb</i>.316.57 (I d.C.)<br /><b class="num">•</b>fig. [[el número uno]], [[el mejor de un grupo]] Mart.2.57, 5.26, cf. Α.<br /><b class="num">II</b> [[escuadra de carpintero]], Eustr.<i>in EN</i> 74.2.<br /><b class="num">III</b> [[buey]] en fenicio, Plu.2.738a, cf. Hsch.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Préstamo del fenicio, alef.
}}
{{bailly
|btext=(τό) :<br /><i>indécl.</i><br />alpha :<br />1ᵉ lettre de l'alphabet grec;<br />comme chiffre αʹ = 1 - ͵α <i>et postér.</i> Α = 1000.<br />'''Étymologie:''' orig. sém. ; cf. <i>hébr.</i> aleph.
}}
{{pape
|ptext=τό, Name des [[ersten]] [[Buchstaben]], Xen. <i>Mem</i>. 4.2.13.
}}
{{elru
|elrutext='''ἄλφα:''' τό indecl. альфа (название буквы α) Plat., Plut.
}}
{{ls
|lstext='''ἄλφα''': τό, ἄκλ., ἴδε Α α ἐν ἀρχ., πρβλ. Καλλίαν παρ’ Ἀθ. 453D, Πλάτ. Κρατ. 431Ε, Πλούτ. ΙΙ, 738Α.
}}
{{grml
|mltxt=το (Α [[ἄλφα]]) (άκλιτο)<br /><b>1.</b> το πρώτο [[γράμμα]] του ελληνικού αλφαβήτου (Α, α)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «δεν ξέρει [[ούτε]] το [[άλφα]]», [[είναι]] εντελώς [[αναλφάβητος]] (αρχ. «ἐπίσταται δ’ οὐδ’ [[ἄλφα]] συλλαβὴν [[γνῶναι]]»)<br />(<b>νεοελλ.-μσν.</b>) (για τον Χριστό) «το Άλφα και το Ωμέγα», η [[αρχή]] και το [[τέλος]], η [[αρχή]] τών πάντων, η μόνη [[αρχή]] [<b>βλ.</b> και <i>Α</i>, <i>α</i>]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αρχικό [[σημείο]], [[έναρξη]], [[αρχή]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «τά είπε από το [[άλφα]] ώς το [[ωμέγα]]», με [[κάθε]] [[λεπτομέρεια]]<br />«ώσπου να πεις α ([[άλφα]])», υπερβολικά [[γρήγορα]] ([[πρβλ]]. «ώσπου να πεις [[κύμινο]]»)<br /><b>μσν.</b><br />το [[αλφάδι]] του ξυλουργού.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Άκλιτη λ. ([[πρβλ]]. πληθ. τὰ [[ἄλφα]]), που απαντά για πρώτη [[φορά]] στον <i>Κρατύλο</i> του Πλάτωνος. Η λ. [[είναι]] [[επίσης]] γνωστή από τη [[φράση]] «το [[άλφα]] και το ω». Πρόκειται για [[δάνειο]] σημιτικής προελεύσεως ([[πρβλ]]. εβραϊκό <i>aleph</i> και λ. <i>Α</i>, <i>α</i>). Το ληκτικό [[μόρφημα]] της λ. <i>ἄλφ</i>-<i>α</i> αναπτύχθηκε στην Ελληνική, [[επειδή]] το ληκτικό [[μόρφημα]] -<i>φ</i> της αντίστοιχης σημιτικής λ. δεν αποτελεί [[στοιχείο]] του συστήματος τών ληκτικών μορφημάτων της Ελληνικής.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>μσν.-νεοελλ.</b> [[αλφαβητάριο]] <b>νεοελλ.</b> [[αλφαβητικός]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>μσν.-νεοελλ.</b> [[αλφάβητος]], [[αλφάδι]], [[αλφάρι]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[αλφαβήτα]]].
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: name of the first letter of the alphabet (Pl.)<br />Compounds: Collocation [[ἀλφάβητος]] m. f.; also n. pl.? (Irenaeus of Lyon; see Schwyzer KZ 58, 1931, 199ff.<br />Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.<br />Etymology: From Hebrew [[aleph]] (Schwyzer 140 γ, KZ 58, 177-183). For the final vowel cf. [[βῆτα]] from Hebr. [[bêth]]. Cf. Einarson, Class. Phil. 62, 1967,1-24 and 262f.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἄλφα''': (Pl., Arist. usw.)<br />{álpha}<br />'''Grammar''': n.<br />'''Etymology''': aus hebr. ’''aleph'' mit hinzugefügter Vokalstütze (Schwyzer 140 γ m. Lit.). Ebenso [[βῆτα]] aus hebr. ''bêth''. Durch Zusammensetzung [[ἀλφάβητος]] m. f.; näheres bei Schwyzer KZ 58, 199ff.<br />'''Page''' 1,81
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：¥lfa 阿而法<br />'''詞類次數'''：名詞（4）<br />'''原文字根'''：阿拉法<br />'''字義溯源'''：阿拉法；希臘文第一字母（音譯）；阿拉法的意義有三：（1）第一，源自希伯來文；（2）匱乏，源自 （[[ἄνευ]]）*=無，不；（3）聯合，源自 （[[ἅμα]]）*=同時。此外，希臘文首末兩個字母，阿拉法與俄梅戛，表示初與終（ 啓21:6），就是首先的與末後的（ 啓22:13）<br />'''出現次數'''：總共（4）；啓（4）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 阿拉法（4） 啓1:8； 啓1:11； 啓21:6； 啓22:13
}}