View source for ἀστεῖος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀστεῖος
|Medium diacritics=ἀστεῖος
|Low diacritics=αστείος
|Capitals=ΑΣΤΕΙΟΣ
|Transliteration A=asteîos
|Transliteration B=asteios
|Transliteration C=asteios
|Beta Code=a)stei=os
|Definition=α, ον, also ος, ον <span class="bibl">Diph.73</span>: (ἄστυ):—<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">of the town</b> (but in the literal sense <b class="b3">ἀστικός</b> is used). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">town-bred, polite</b>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span> 116d</span>; opp. <b class="b3">ἄγροικος</b>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Mar.</span>3</span>; γένοιτ' ἀστεῖος οἰκῶν ἐν πόλει Alc. Com.<span class="bibl">26</span>; <b class="b2">charming</b>, <span class="bibl">Isoc.2.34</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> of thoughts and words, <b class="b2">refined, elegant, witty</b>, <b class="b3">διάλεκτον ἀστείαν ὑποθηλυτέραν</b>, opp. <b class="b3">ἀνελεύθερον ὑπαγροικοτέραν</b>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>685</span>; ἀστεῖόν τι λέξαι <span class="bibl">Id.<span class="title">Ra.</span>901</span>; <b class="b3">ἀστεῖον λέγεις</b> (where there is a play on the double sense, <b class="b2">witty</b> and <b class="b2">popular</b>) <span class="bibl">Id.<span class="title">Nu.</span>204</span>; ἀ. καὶ δημωφελεῖς οἱ λόγοι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>227d</span>; ἀστεῖον εἰπεῖν <span class="title">Com.Anon.</span>248 Mein., cf. <span class="bibl">Axiop.1.14</span>; ἀστειοτάτας ἐπινοίας <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span> 539</span>; of persons, οἱ ἀ. <b class="b2">the wits</b>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>452d</span>; τὰ ἀ. <b class="b2">witty sayings, witticisms</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1411b21</span>, al. Adv. -ως <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>12.4.4</span>, Plu.2.123f, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Nigr.</span>13</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> as a general word of praise, of things and persons, <b class="b2">pretty, charming</b>, βοσκήματε <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>811</span>; ἑορτή <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span> 447a</span>; ἀ. καὶ εὐήθης <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>349b</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Phdr.</span>242e</span>, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Ep.</span>13</span>; ἐστὶ γοῦν ἁπλῆ τις;—ἀστεία μὲν οὖν <span class="bibl">Anaxil.21</span>; <b class="b3">ἀστεῖόν [ἐστι] ὅτι ἐρυθριᾷς</b> it is <b class="b2">charming</b> to see you blush, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ly.</span>204c</span>; <b class="b3">ἀστεῖον πάνυ εἰ</b> . . <span class="bibl">Men. <span class="title">Sam.</span>149</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> ironically, <b class="b3">ἀ. κέρδος</b> a <b class="b2">pretty</b> piece of luck, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span> 1064</span>; ἀστεῖος εἶ <span class="bibl">Diph.73</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> of outward appearance, <b class="b2">pretty, graceful</b>, <span class="bibl">LXX <span class="title">Ex.</span>2.2</span>, al.; οἱ μικροὶ ἀ. καὶ σύμμετροι, καλοὶ δ' οὔ <span class="bibl">Arist. <span class="title">EN</span>1123b7</span>; <b class="b2">handsome</b>, <span class="bibl">LXX <span class="title">Jd.</span>3.17</span> (of Eglon): in Comedy, of <b class="b2">dainty</b> dishes, <b class="b3">κραμβίδιον, κρεΐσκον</b>, <span class="bibl">Antiph.6</span>, <span class="bibl">Alex.189</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">5</span> <b class="b2">good</b> of its kind, αἷμα <span class="bibl">Hp.<span class="title">Alim.</span>44</span>; ἑλλέβορος <span class="bibl">Str.9.3.3</span>; οἶνος Plu.2.620d; of persons, <b class="b2">good</b>, <span class="bibl">Ph.1.97</span>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Them.</span>5</span>; <b class="b3">ἀστεῖα</b> <b class="b2">good qualities</b>, opp. <b class="b3">φαῦλα</b>, <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>114</span>. Adv. <b class="b3">-είως</b> <b class="b2">honourably</b>, πράττων <span class="bibl">LXX <span class="title">2 Ma.</span> 12.43</span>, cf. <span class="bibl">Ph.1.244</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0375.png Seite 375]] auch 2 End., städtisch u. dah. sein gebildet, witzig, vgl. bes. Xen. Cyr. 2, 2, 12, wo die ἀστεῖοι καὶ εὐχάριτες den ἀλαζόνες als solche entgegengesetzt werden, die Lachen erregen, [[μήτε]] ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων, [[μήτε]] ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει, [[μήτε]] ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ; Cyr. 8, 4, 23; ἂν ἓν ἢ δύο ἀστεῖα εἴπωσι Dem. 23. 206. Bei Isocr. 2, 34 Ggstz [[ταπεινός]]. Bei Plat. theils freundlich, theilnehmend, Phaed. 116 d, theils spaßhaft, [[εὐήθεια]] Phaedr. 242 e, λόγοι 227 e; Spötter, Rep. V, 452 d; Sp. = gut, dem [[αἰσχρός]] entgeggsetzt, Plut. Them. 5; bes. von Waaren, sein, sauber. – Adv. ἀστείως, ἐπισκώπτειν Luc. Nigr. 13; ὑποκορίζεσθαι Plut. Sol. 15.
}}
{{ls
|lstext='''ἀστεῖος''': -α, -ον, [[ὡσαύτως]] ος, ον, Δίφιλ. ἐν «Συναποθνήσκουσιν» 1· (ἄστυ) : ὁ ἐκ τοῦ ἄστεως, ἐκ τῆς πόλεως· ἀλλ’ ἐπὶ τῆς κυριολεκτικῆς σημασ. [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἡ λέξ. [[ἀστικός]]. ΙΙ. ὡς τὸ Λατ. urbanus, ἁρμόζων εἰς πόλιν, ὁ ἐν πόλει τεθραμμένος, εὐγενὴς τοὺς τρόπους, [[εὔχαρις]], [[εὐτράπελος]], [[κομψός]], ἀντίθ. τῷ [[ἄγροικος]], Πλάτ. Φαίδων 116D· νῦν οὖν γένοιτ’ [[ἀστεῖος]] οἰκῶν ἐν πόλει Ἀλκαῖος Κωμ. ἐν «Πασιφάνῃ» 1. 2) ἐπὶ διανοημάτων, λόγων ἢ λέξεων, [[λεπτός]], [[κομψός]], εὐφυής, διάλεκτον ἀστείαν ὑποθηλυτέραν, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν φράσιν ἀνελεύθερον ὑπαγροικοτέραν, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 552· ἀστεῖον τι λέξαι ὁ αὐτ. Βαβρ. 5, 901· ἀστεῖα λέγεις ([[ἔνθα]] ὑπάρχει λογοπαίγνιον ἐπὶ τῆς διπλῆς σημασίας, εὐφυὴς καὶ [[δημοτικός]], δηλ. [[κεχαρισμένος]] τοῖς πολλοῖς) ὁ αὐτ. Νεφ. 204· ἀστεῖον εἰπεῖν Κωμ. Ἀνών. 248· ἀστ. οἱ λόγοι Πλάτ. Φαῖδρ. 227D· ἀστειοτάτας ἐπινοίας Ἀριστοφ. Ἱππ. 539· ἐπὶ προσώπων, οἱ ἀστεῖοι, οἱ λέγοντες ἀστεῖα, Πλάτ. Πολ. 452D· τὰ ἀστεῖα, εὐφυεῖς λόγοι, εὐφυολογίαι, Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 1, κ. ἀλλ.: - Ἐπίρρ. ἀστείως, Πλούτ. 2. 123Ε, κ. ἀλλ. 3) ὡς γενικὴ [[λέξις]] ἐπαίνου, ἐπὶ πραγμάτων καὶ προσώπων, [[λεπτός]], [[ἡδύς]], [[ἁβρός]], [[θελκτικός]], [[κομψός]], νή τὸν Δί’ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε Ἀριστοφ. Ἀχ. 811· καὶ [[μάλα]] γε ἀστείας ἑορτῆς, λαμπρᾶς, Πλάτ. Γοργ. 447Α· οὐ γὰρ ἂν ἦν [[ἀστεῖος]], [[ὥσπερ]] νῦν, καὶ [[εὐήθης]] (ἐπὶ καλῆς σημασίας) ὁ αὐτ. Πολ. 349Β, πρβλ. Φαῖδρ. 242Ε· ἀλλ’ ἀντιτίθεται τῷ [[ἁπλοῦς]] παρ’ Ἀναξίλᾳ ἐν «Νεοττίδι» 2 (ἐστὶ [[γοῦν]] ἁπλῆ τις; ἀστεία μὲν οὖν νὴ τὸν Δία)· ἀστεῖόν γε, ἦ δ’ ὅς, ὅτι ἐρυθριᾷς... καὶ ὀκνεῖς εἰπεῖν Σωκράτει [[τοὔνομα]] Πλάτ. Λύσ. 204C. β) εἰρωνικῶς, ἀστεῖόν γε [[κέρδος]] ἔλαβεν ὁ [[κακοδαίμων]], ὡραῖον τῷ ὄντι [[κέρδος]]..., Ἀριστοφ. Νεφ. 1064· [[ἀστεῖος]] εἶ, εἶσαι [[νόστιμος]], Δίφυλ. ἐν «Συνωρίδι» 1. 4) ἐπὶ ἐξωτερικοῦ παραστήματος, [[κομψός]], [[κόσμιος]], [[εὐπρεπής]], [[χαρίεις]], Ἱππ. 1276. 38, κ. ἀλλ., Ἑβδ. (Ἔξ. β΄, 2), κ. ἀλλ.· οἱ μικροὶ ἀστεῖοι καὶ σύμμετροι, καλοῖ δ’ οὒ Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 5· ἀλλὰ τὸ παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Κριτ. γ΄, 17) καὶ Ἐγλώμ ἀνὴρ [[ἀστεῖος]] [[σφόδρα]], ἐν τῷ Ἑβρ. ἀρχετύπῳ [[εἶναι]] «καὶ ὁ Ἐγλὼμ ἦν [[ἄνθρωπος]] παχὺς [[σφόδρα]]»: - παρὰ Κωμ. [[συχν]]. ἐπὶ λιχνευμάτων ἢ ἐκλεκτῶν ἐδεσμάτων, [[κραμβίδιον]] ἐφθὸν χάριεν ἀστεῖον [[πάνυ]] Ἀντιφάν. ἐν «Ἀγροίκοις» 6· τριωβόλου κρεΐσκον ἀστεῖον [[πάνυ]] ὕειον Ἄλεξ. ἐν «Πονήρᾳ» 4· ἀλλὰ μεταγ. καὶ ἐπὶ φυσικῶν προϊόντων, ἀκριβῶς ὡς τὸ [[ἀγαθός]], καλὸς εἰς τὸ εἶδός του, [[ἑλλέβορος]] Στράβ. 418, κτλ.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br />de citadin ; de bon goût, cultivé, <i>d’où</i><br /><b>1</b> élégant, agréable;<br /><b>2</b> fin, intelligent, spirituel;<br /><b>3</b> joli, gracieux, d’apparence agréable.<br />'''Étymologie:''' [[ἄστυ]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-α, -ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de pers. [[educado]], [[fino]] ὁ [[ἄνθρωπος]] Pl.<i>Phd</i>.16d, γενοῖτ' ἀ. οἰκῶν ἐν πόλει Alc.Com.26, cf. Isoc.2.34, πολλοὶ ... τῶν βαρβάρων ἀστεῖοι Str.1.4.9, [[βίος]] Plu.<i>Mar</i>.3<br /><b class="num">•</b>en sent. físico de pers. [[delicado]], [[fino]] ἀστεῖοι τὰ σώματα Hp.<i>Ep</i>.21<br /><b class="num">•</b>[[educado]], [[inteligente]] [[ἀνήρ]] Philostr.<i>VA</i> 8.19, I.<i>AI</i> 7.147<br /><b class="num">•</b>en sent. peyor. [[ridículo]] Pl.<i>R</i>.349b<br /><b class="num">•</b>en sent. irón. ἀ. εἶ eres amable</i> Diph.74.2<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ ἀστεῖοι [[personas ocurrentes o ingeniosas]] Pl.<i>R</i>.452d<br /><b class="num">•</b>de abstr. en sent. irón. ἡ εὐήθεια Pl.<i>Phdr</i>.242e, ἀστεῖον κέρδος bonito negocio</i> Ar.<i>Nu</i>.1064<br /><b class="num">•</b>en cont. de lengua [[refinado]], [[elegante]], [[ingenioso]] ἡ γὰρ ἂν ἀστεῖοι καὶ δημωφελεῖς εἶεν οἱ λόγοι pues así los discursos serían refinados y útiles al pueblo</i> Pl.<i>Phdr</i>.227d, ἀ. [[διάλεκτος]] op. ὑπαγροικός Ar.<i>Fr</i>.706, ἀστεῖόν τι λέξειν Ar.<i>Ra</i>.901, ἀστεῖον λέγεις Ar.<i>Nu</i>.204, εἶ π' ἀστεῖα Epich.86.14Au., ἂν ἓν ἢ δύ' ἀστεῖ' εἴπωσιν D.23.206<br /><b class="num">•</b>subst. τὰ ἀστεῖα [[palabras oportunas o ingeniosas]] Arist.<i>Rh</i>.1411<sup>b</sup>22<br /><b class="num">•</b>en neutr. c. complet. ἀστεῖόν γε ... ὅτι ἐρυθριᾷς bonito (es) que te ruborices</i> Pl.<i>Ly</i>.204c, ἀστεῖον πάνυ εἰ ... Men.<i>Sam</i>.364.<br /><b class="num">2</b> de cosas y abstr. [[refinado]], [[exquisito]] ἑορτή Pl.<i>Grg</i>.447a, κραμβίδιον Antiph.6, κρεΐσκον Alex.189, ἱματισμός <i>PHib</i>.54.16 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>de anim. [[bonito]], [[lindo]] ἀστείω γε τὼ βοσκήματε bonito par de animalitos</i> Ar.<i>Ach</i>.811, οἱ μικροὶ δ' ἀστεῖοι καὶ σύμμετροι, καλοὶ δ' οὔ Arist.<i>EN</i> 1123<sup>b</sup>7<br /><b class="num">•</b>de lugares [[ameno]] χώρα Str.6.3.5.<br /><b class="num">3</b> de pers. en sent. físico [[hermoso]], [[guapo]] Εγλωμ ἀνὴρ ἀ. σφόδρα LXX <i>Id</i>.3.17, de un recién nacido, LXX <i>Ex</i>.2.2, γυνὴ ἀ. τῷ εἴδει LXX <i>Su</i>.7, Μοϋσῆς ... ἀ. τῷ θεῷ Moisés (era) hermoso a los ojos de Dios</i>, <i>Act.Ap</i>.7.20, τὸ παιδίον <i>Ep.Hebr</i>.11.23, cf. Hsch.α 7867.<br /><b class="num">II</b> [[bueno]], [[de buena clase]] [[αἷμα]] Hp.<i>Alim</i>.44, οἶνος <i>PSorb</i>.19.2 (III a.C.), Plu.2.620d, ἐλλέβορος Str.9.3.3<br /><b class="num">•</b>de pers. en sent. moral [[bueno]], [[honrado]] de una mujer, Anaxil.21.7, γονέες Hp.<i>Ep</i>.13, ἄρχων Plu.<i>Them</i>.5<br /><b class="num">•</b>ἀστεῖα [[buenas cualidades]] ὁμοίως τῆς τε αὐτοπραγίας καὶ τῆς ὀλιγοπραγμοσύνης ἀστείων ὄντων siendo igualmente cualidades excelentes la preocupación por lo suyo y el mezclarse poco en los negocios</i> Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.176, op. φαῦλα Demetr.<i>Eloc</i>.114<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ ἀ. [[el hombre bueno]] Ph.1.92<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ ἀ. [[sabio bueno y educado]] (cf. I 1) op. φαῦλος Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.168.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[elegantemente]] op. ἀκόμψως Plu.2.4f, τὸ παιχθὲν ἀ. ὑπὸ Φιλίππου ... μιμητέον Plu.2.123e, τὴν δὲ ἐσθῆτα ... ἀπέδυσαν αὐτὸν ἀ. πάνυ Luc.<i>Nigr</i>.13, cf. Hsch.α 7869<br /><b class="num">•</b>c. verbo de lengua [[ingeniosamente]], [[firmemente]] ὑπήκουσεν ἀ. Erasistr. en Gal.11.206, σφόδρ' ἀ. ἀπεκρίνατο I.<i>AI</i> 12.177, τοῦτο ... ἀ. εἰρημένον M.Ant.5.12, λέγειν πάνυ ἀ. Ach.Tat.8.9.1, προφήτης Ἀμβακοὺμ ἀ. ἐμελῴδησε φάσκων Meth.<i>Sym.et Ann</i>.M.18.356D<br /><b class="num">•</b>de la manera de escribir versos <i>IGBulg</i>.3.1578 (Augusta Trajana II/III d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[honradamente]] ἀ. πράττων LXX 2<i>Ma</i>.12.43, ἀ. καὶ αὐστηρῶς χρώμενος τῇ τοῦ καλοῦ μελέτῃ Ph.1.244.
}}
{{StrongGR
|strgr=from astu (a [[city]]); [[urbane]], i.e. (by [[implication]]) [[handsome]]: [[fair]].
}}
{{Thayer
|txtha=ἀστεῖον ([[ἄστυ]] a [[city]]);<br /><b class="num">1.</b> of the [[city]]; of [[polished]] [[manners]] (opposed to [[ἄγροικος]] [[rustic]]), genteel (from [[Xenophon]], and [[Plato]] [[down]]).<br /><b class="num">2.</b> [[elegant]] (of [[body]]), [[comely]], [[fair]] (Aristaenet. 1,4, 1,19,8): of Moses (τῷ Θεῷ added, [[unto]] God, God [[being]] Judges , i. e. [[truly]] [[fair]], Winer s Grammar, § 31,4a., p. 212 (199); (248 (232)); Buttmann, 179 (156); ([[Philo]], vit. Moys. i., § 3, says of Moses γεννηθείς ὁ [[παῖς]] [[εὐθύς]] ὄψιν ἐνεφηνεν ἀστειοτεραν ἤ κατ' ἰδιωτην). (Cf. Trench, § cvi.) 
}}
{{grml
|mltxt=-α, -ο (AM [[ἀστεῖος]], -α, -ον και -ος, -ον)<br /><b>1.</b> (για λόγο) ο [[έξυπνος]], ο [[ευτράπελος]]<br /><b>2.</b> (<b>για πρόσ.</b>) ο [[ευχάριστος]], ο [[ευφυολόγος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> ο [[μηδαμινός]], ο [[ασήμαντος]] («αστείο [[κέρδος]]»)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> το [[ευφυολόγημα]], το [[χωρατό]], η [[εξυπνάδα]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο [[πολιτισμένος]], ο [[κοινωνικός]], ο καλλιεργημένος<br /><b>2.</b> ο [[έξυπνος]], ο [[χαριτωμένος]]<br /><b>3.</b> ο [[κομψός]], ο όμορφος<br /><b>4.</b> ο [[εξαίρετος]] στο [[είδος]] του<br /><b>5.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὰ ἀστεῖα</i><br />είδη καλής ποιότητας.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[άστυ]]. Η κυριολεκτική [[σημασία]] της λ. [[είναι]] «ο του άστεως» (<b>[[πρβλ]].</b> [[αστικός]]), χρησιμοποιήθηκε όμως [[πάντα]] με μεταφορική [[σημασία]] «[[πολιτισμένος]], καλλιεργημένος» (σε [[αντίθεση]] [[προς]] τα «[[αγροίκος]]», «[[λαϊκός]]»), απ' όπου κατέληξε στη [[σημασία]] «[[έξυπνος]], [[ευφυολόγος]], [[ευτράπελος]]», [[χρήση]] με την οποία απαντά ευρύτατα στη νεοελληνική. Παράλληλη σημασιολογική [[εξέλιξη]] εμφανίζει και το λατ. επιθ. <i>urbanus</i> (κυριολ. «[[αστικός]]» <span style="color: red;"><</span> <i>urbs</i> «[[άστυ]], [[πόλη]]»), που [[αφού]] προσέλαβε τη [[σημασία]] «εκλεπτυσμένος, καλλιεργημένος» κατέληξε [[επίσης]] να δηλώνει και τον «ευτράπελο αστείο» (χρησιμοποιήθηκε και ως ουσ. με την [[έννοια]] «αστειολόγος, [[ευφυολόγος]]» — <b>[[πρβλ]].</b> και <i>urbanitas</i> «[[αστειότητα]], [[ευφυολογία]]»). Με ανάλογο τρόπο εξελίχθηκαν σημασιολογικά και τα νεοελλ. [[χωρατό]] (κυριολ. «[[συναναστροφή]] με χωραΐτες, κατοίκους της χώρας») και [[χωρατεύω]] (κυριολ. «[[συναναστρέφομαι]] με χωραΐτες»), λέξεις που αργότερα προσέλαβαν αντιστοίχως τις σημασίες «ενδιαφέρουσα, ευτράπελη [[συνομιλία]]», «[[συνομιλώ]]», για να καταλήξουν να σημαίνουν «[[αστειότητα]]» και «[[αστειεύομαι]]» — <b>[[πρβλ]].</b> και <i>χωραταζής</i>, [[χωρατά]] ([[χωρατό]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀστεῖος:''' -α, -ον ([[ἄστυ]]), αυτός που προέρχεται από την πόλη, απ' όπου, όπως Λατ. [[urbanus]], αυτός που ανατράφηκε στην πόλη, [[ευγενής]], [[ευγενικός]], αντίθ. προς το [[ἀγροῖκος]], σε Πλάτ.· εξευγενισμένος, [[λεπτός]], [[χαριτωμένος]], [[ευφυής]], [[έξυπνος]], σε Αριστοφ., Πλάτ.· ειρων., ἀστεῖον [[κέρδος]], [[ωραίο]] [[κέρδος]]..., σε Αριστοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀστεῖος:''' <b class="num">1)</b> досл. городской, столичный, перен. культурный, воспитанный, вежливый (ἀ. καὶ [[εὔχαρις]] Xen.; ἥμερον καὶ ἀστεῖον [[ἦθος]] Plut.);<br /><b class="num">2)</b> ласковый, приветливый ([[ἄνθρωπος]] Plat.);<br /><b class="num">3)</b> изящный, утонченный, изысканный (ἀ. καὶ γλαφυρὸς [[βίος]] Plut.);<br /><b class="num">4)</b> прелестный, приятный ([[ἑορτή]] Plat.; ἀ. καὶ [[σύμμετρος]], καλὸς δ᾽ οὔ Arst.): νὴ τὸν Δί᾽ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε! Arph. ах, какие славные зверушки!;<br /><b class="num">5)</b> (остро)умный, тонкий, меткий (λόγοι Plat.; τὰ ἀστεῖα [[εἰπεῖν]] Dem. и λέγειν Arst.; [[πρόνοια]] Plut.).
}}