View source for ἐπισκήπτω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπισκήπτω
|Medium diacritics=ἐπισκήπτω
|Low diacritics=επισκήπτω
|Capitals=ΕΠΙΣΚΗΠΤΩ
|Transliteration A=episkḗptō
|Transliteration B=episkēptō
|Transliteration C=episkipto
|Beta Code=e)piskh/ptw
|Definition=pf. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἐπέσκηφα <span class="bibl">D.L.1.117</span>:—[[make to lean upon]], <b class="b3">ἐς δὲ</b> <b class="b3">παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων</b> [[made]] it [[fall upon]] him, <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>740</span>(troch.); <b class="b3">ἐ. χάριν τινί</b> [[impose]] it [[upon]], <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>566</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span>. intr., [[fall upon]], like lightning, <b class="b3">πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν</b> it [[came to]] this point, <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>482</span>; <b class="b3">νόσος ἐπέσκηψεν πολλή</b> (v.l.<b class="b3">ἐν-</b>) <span class="bibl">Plu.<span class="title">Thes.</span>15</span>; [[ᾧ]] ἂν ἔρως ἐπισκήψῃ Id.2.767d, cf. 701c; αὐτῷ ὁ θάνατος <span class="bibl">Philum.<span class="title">Ven.</span>31.3</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span>. [[lay it upon]] one to do a thing, c. dat. pers. et inf., <b class="b3">μοῖρ' ἐπέσκηψε</b> Πέρσαις πολέμους διέπειν <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>103</span> (lyr.), cf.<span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>252</span>: folld. by imper., ib.<span class="bibl">1446</span>: less freq. c.acc. et inf., <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>365</span>; <b class="b3">τοῖσι πλησιοχώροισι</b> ἐ. κελεύοντας προπέμπειν <span class="bibl">Hdt.4.33</span>: inf. can freq. be supplied, <b class="b3">τοσοῦτον δή σ' ἐπισκήπτω</b> (sc.[[ποιεῖν]]) thus much I [[command]] thee to do, <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>1221</span>; so πρὸς δεξιᾶς σε τῆσδ' ἐπισκήπτω τάδε <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>701</span>: pers. is freq. omitted, [[ἐ]]. (sc. [[ὑμῖν]]) τὸν . . φόνον ἐκπρήξασθαι <span class="bibl">Hdt.7.158</span>; [[βάξις]] ἐπισκήπτουσα . . ἔξω δόμων . . ὠθεῖν ἐμέ <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>664</span>; <b class="b3">ἐπέσκηψε . . εἶρξαι</b> Αἴαντα <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>752</span>, cf. <span class="bibl">Antipho 1.1</span>; also ἐ. περί τινος <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>1077</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span>. esp. [[conjure]] a person to do a thing, <b class="b3">ὑμῖν τάδε ἐπισκήπτω . . μὴ περιιδεῖν</b> <span class="bibl">Hdt.3.65</span>; τινὶ πρὸς τῶν θεῶν <span class="bibl">And.1.32</span>; <b class="b3">κλαίοντας, ίκετεύοντας . . έπισκήπτοντας</b> μηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν <span class="bibl">Aeschin.3.157</span>, cf. <span class="bibl">Th.2.73</span>, etc.; of the curses or orders of dying persons, <b class="b3">μέμνησθε τὰ</b> ἐπέσκηψε Πέρσῃσι... μὴ πειρωμένοισι <span class="bibl">Hdt.3.73</span>, cf. <span class="bibl">Lys.13.92</span>, <span class="bibl">D.28.15</span>, <span class="bibl">36.32</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span>. <b class="b3">γᾷ ἐπισκήπτων χέρα</b> [[resting]] hand [[on]] earth, i.e.[[calling]] earth [[to witness]], <span class="bibl">B.7.41</span>: abs., γᾷ -σκήπτων πιφαύσκω <span class="bibl">Id.5.42</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span>. as Att. law-term, generally in Med., [[denounce]] a person, so as to begin a prosecution for perjury (cf. ἐπίσκηψις 11), <b class="b3">διεμαρτύρησε οὑτοσί . . ·</b> <b class="b3">ἐπισκηψαμένων δ' ἡμῶν . . ἡ . . δίκη τῶν ψευδομαρτυριῶν εἰσῄει</b>, i.e.a [[διαμαρτυρία]] was entered . . : we [[replied by an]] <b class="b3">ἐπίσκηψις . .</b>, and the action for false witness was brought on, <span class="bibl">Is.5.17</span>; in full, ἐ. τινὶ ψευδομαρτυριῶν <span class="bibl">D.29.7</span>; [[ᾗ]] (sc. <b class="b3">τῇ θεῷ</b>) <b class="b3"> οὐδὲ ψ. θέμις ἐστὶν ἐ</b>. <span class="bibl">Aeschin.1.130</span>; ἐ. ταῖς μαρτυρίαις <span class="bibl">D.47.1</span>, cf. <span class="bibl">Is.3.11</span>; <b class="b3">ἐ. [τῇ μαρτυρίᾳ] ὡς ψευδεῖ οὔσῃ</b> [[denounce]] it as false, <span class="bibl">Din.1.52</span>:—also in Act., <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>145c</span>codd., <span class="bibl">Jul. <span class="title">Or.</span>6.186b</span>:—hence Pass., ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span> 937b</span>: generally, <b class="b3">πρὸς τῆς θανούσης . . ἐπεσκήπτου</b> [[wast denounced]], [[accused]], <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1313</span>:—so in Act., [[blame]], τινί <span class="bibl">Jul.<span class="title">Or.</span>7.239a</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0978.png Seite 978]] 1) darauf stämmen, darauf lasten od. wuchten lassen, [[daraufwerfen]], ἐς δὲ παῖδ' ἐμὸν Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων Aesch. Pers. 726; ἐπέσκηψε Πέρσαις πολέμους διέπειν, verhängte über sie, 104. Dah. Jemandem [[auferlegen]], auftragen, befehlen oder dringend, bittweise, [[ans Herz legen]], [[βάξις]] ἦλθεν Ἰνάχῳ σαφῶς ἐπισκήπτουσα καὶ μ υθουμένη Aesch. Prom. 667; ὑμῖν πάντα ταῦτ' [[ἐπισκήπτω]] τελεῖν Soph. O. R. 252; ὑμῖν κοινὴν τήνδ' ἐπισκ. [[χάριν]] Ai. 563; πόλει καὶ σοὶ [[ταῦτα]] Eur. Phoen. 781, mit doppeltem acc., [[ἐπισκήπτω]] σε τάδε, ich bitte dich darum, I. T. 683, wie τοσοῦτον δή σ' [[ἐπισκήπτω]] Soph. Tr. 1211; mit dem acc. der Person u. folgdm inf., wie κελεύειν Eur. Alc. 372; vgl. Her. 4, 33; in Prosa bes. von den Wünschen u. Verfügungen Sterbender, ὑμῖν τάδε [[ἐπισκήπτω]], τοὺς θεοὺς ἐπικαλέων μὴ περιϊδεῖν Her. 3, 65, vgl. 7, 158; μέμνησθε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσῃσι τελευτῶν τὸν βίον μὴ πειρωμένοισι ἀνακτᾶσθαι τὴν [[ἀρχήν]], was er den Persern anwünschte, wenn sie nicht versuchten, 3, 73; ἐπισκήψαντος τοῦ πατρὸς ἐπεξελθεῖν τοῖς φονεῦσι Antiph. 1, 1; αὐτοῖς μηδένα ἐάσειν Is. 9, 19; Lys. 13, 4. 41; ἃ οἱ πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν Plat. Menez. 246 c; auch mit Schwurformeln, ἔπισκήπτω ὑμῖν πρὸς θεῶν Andoc. 1, 32, wie beschwören; so abdt Aesch. κλαίοντας, ἱκετεύοντας –, ἐπισκήπτοντας μηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν 3, 157; ἐπισκήπτουσιν ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων μηδὲν νεωτερίζειν, sie beschwören euch bei den Eiden, Thuc. 2, 73; 3, 59; θεοὺς καὶ δαίμονας D. Hal. 10, 11; τὶ [[περί]] τινος, Luc. D. M. 13, 2; διὰ γραμμάτων Plut. Them. 9. – 2) med. sich worauf stützen, sich worauf berufen, μάρτυρι Dem. 34, 28, wo Becker das simplex σκήπτει hergestellt hat; – sich auflehnen gegen Einen, bes. in der attischen Gerichtssprache [[Klage führen]], gegen falsches Zeugniß, μαρτυρίᾳ Is. 3, 11; τοῖς μεμαρτυρηκοσι ib. 66; τούτοις οὐκ ἐπεσκήψατο [[δηλονότι]] τἀληθῆ μεμαρτυρηκότας εἰδώς Dem. 29, 33; ἐπισκήπτεσθαι ὅλῃ τῇ μαρτυρίᾳ καὶ μέρει Plat. Legg. XI, 937 b, der auch pass. sagt ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι, ibid.; Dem. abdt οὐδ' ᾗ τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν ἐπεσκήψατο (sc. μαρτυρίᾳ), er brachte keine Anklage des falschen Zeugnisses gegen seine Aussage vor, 29, 7; wegen Mordes Klage erheben, ἐπεξιέναι καὶ ἐπισκήπτεσθαι φόνου τῷ πατρί Plat. Euthyphr. 9 a; – ὁ ἐπιβουληθεὶς οὐκ ἐτόλμησε ἐπισκήψασθαι εἰς ὑμᾶς Lys. 3, 39. So auch im act., Plat. Theaet. 145 c. – Pass., wie bei Plat. oben, Soph. αἰτίαν πρὸς τῆς θανούσης τῆσδ' ἐπεσκήπτου μόρων Ant. 1297, du wirst beschuldigt, Schuld zu haben. – 3) intr., mit Gewalt darauf niederstürzen, dagegen hervorbrechen, ἐπεὶ δὲ [[πρᾶγμα]] δεῦρ' ἐπέσκηψεν [[τόδε]] Aesch. Eum. 460; Sp.; [[νόσος]] ἐπέσκηψε Plut. Thes. 15.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπισκήπτω''': μέλλ. -ψω: πρκμ. ἐπέσκηφα, Διογ. Λ. 1. 118: Κάμνω τι νὰ πέσῃ ἐπί τινος, ἐς δὲ παῖδ’ ἑμὸν [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἐπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων Αἰσχύλ. Πέρσ. 740· ἀναθέτω, ὑμῖν τε κοινὴν τὴν τήνδ’ [[ἐπισκήπτω]] [[χάριν]] Σοφ. Αἴ. 566. 2) ἀμετάβ., [[ἐπιπίπτω]] ὡς [[κεραυνός]], Λατ. ingruere, invadere, [[πρᾶγμα]] δεῦρ’ ἐπέσκηψεν, κατήντησεν εἰς τοῦτο τὸ [[σημεῖον]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 482· [[νόσος]] ἐπέσκηψε πολλὴ Πλουτ. Θησ. 15· ᾧ ἂν [[ἔρως]] ἐπισκήψῃ ὁ αὐτ. 2. 767D, πρβλ. 701Β. ΙΙ. [[ἐπιβάλλω]], μετὰ δοτ. προσ. καὶ ἀπαρ., [[θεόθεν]] γὰρ κατὰ μοῖρ’ ἐκράτησεν τὸ παλαιόν, ἐπέσκηψε δὲ Πέρσαις πολέμους… διέπειν Αἰσχύλ. Πέρσ. 104· [[κελεύω]], Σοφ. Ο. Τ. 252, 1446, Ἀντιφῶν 111. 36, Θουκ. 2. 73· σπανιώτερον μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Ἡρόδ. 4. 33, Εὐρ. Ἀλκ. 365· τὸ ἀπαρ. [[συχνάκις]] ἐξυπακούεται, τοσοῦτον δὴ σ’ [[ἐπισκήπτω]] (ἐξυπ. ποιεῖν) Σοφ. Τρ. t223· οὕτω, πρὸς δεξιᾶς τσε τῆσδ’ [[ἐπισκήπτω]] τάδε Εὐρ. Ι. Τ. 701· τὸ [[πρόσωπον]] [[συχνάκις]] [[ὡσαύτως]] παραλείπεται, ἐπ. (ἐξυπακ. ὑμῖν) τόν... φόνον ἐκπρήξασθαι Ἡρόδ. 7. 158· ἐπισκήπτουσα… ἔξω δόμων… ὠθεῖν ἐμὲ Αἰσχύλ. Πρ. 664· ἐπέσκηψε... εἶρξαι Αἴαντα Σοφ. Αἴ. 752· [[ὡσαύτως]], ἐπ. [[περί]] τινος Εὐρ. Ι. Τ. 1077. 2) ἰδίως, [[ἐξορκίζω]] τινὰ νὰ κάμῃ τι, ὑμῖν τάδε [[ἐπισκήπτω]]… μὴ περιϊδεῖν Ἡρόδ. 3. 65· κλαίοντας, ἱκετεύοντας, ἐπισκήπτοντας μηδενὶ τρόπῳ τὸν ἀλιτήριον στεφανοῦν Αἰσχίν. 76. 6, πρβλ. Θουκ. 2. 73, κτλ.· ἐπὶ τῶν διαταγῶν ἢ παραγγελιῶν τῶν ἀποθνησκόντων, μέμνησθε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσῃσι τελευτῶν τὸν βίον μὴ πειρεομένοισι Ἡρόδ. 3. 73, πρβλ. Λυσ. 138. 40, Δημ. 840. 15., 954. 15. ΙΙΙ. ὡς Ἀττ. δικανικὸς ὅρος, [[καθόλου]] ἐν τῷ Μέσῳ τύπῳ, [[καταγγέλλω]] τινὰ καὶ κινῶ ἀγωγὴν κατ’ [[αὐτοῦ]] ἐπὶ ψευδομαρτυρίᾳ (ἴδε [[ἐπίσκηψις]] ΙΙ), διεμαρτύρησεν οὑτοσὶ… ἐπισκηψαμένων δ’ ἡμῶν… ἡ… [[δίκη]] τῶν ψευδομαρτυριῶν εἰσῄει, ὃ ἐ. ἐκίνησέ τις καθ’ ἡμῶν διαμαρτυρίαν· [[ἡμεῖς]] δὲ ἀπηντήσαμεν δι’ ἐπισκήψεως…, καὶ ἐκινήσαμεν ἀγωγὴν ἐπὶ [[ψευδομαρτυρία]], Ἰσαῖος 52. 19· πλῆρες, ἐπ. τινὶ ψευδομαρτυριῶν Δημ. 846. 29, πρβλ. 1139. 7, Αἰσχίν. 18. 27· [[ὡσαύτως]] [[ἁπλῶς]], ἐπ. τινι Ἰσαῖος 39. 13· καί, ἐπ. τῇ μαρτυρίᾳ ὡς ψευδεῖ οὔσῃ, ἀποκηρύττειν αὐτὴν ὡς ψευδῆ, Δείναρχ. 96. 42: ― [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἑτέρων ἐγκλημάτων, [[οἷον]] φόνου, ἐπ. τινὶ φόνου Πλάτ. Εὐθύφρων 9Α, πρβλ. Νόμους 871Ε· ἐπ. εἰς ὑμᾶς, ποιεῖν καταγγελίαν, καταγγέλλειν ἐνώπιον ὑμῶν, Λυσ. 99. 38: ― αὕτη ἡ [[ἔννοια]] ἀπαντᾷ [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ ἐνεργ., Πλάτ. Θεαίτ. 145C· [[ἐντεῦθεν]] τὸ Παθ., ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 937C· [[καθόλου]], πρὸς τῆς θανούσης… ἐπεσκήπτου, κατηγγέλλου κατηγορεῖσο, Σοφ. Ἀντ. 1313· ἴδε Att. Process. σ. 385. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ἐπισκήπτει· σημειοῦται, μέμφεται, προνοεῖται. ἐντέλλεται, ἐπιτιμᾷ».
}}
{{bailly
|btext=<b>I.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> appuyer sur, faire se reposer sur, faire aboutir à : ἔς τινα ἐπ. τελευτὴν θεσφάτων ESCHL faire qu’un oracle s’accomplisse sur qqn;<br /><b>2</b> faire reposer sur (qqn l’accomplissement de qch) <i>càd</i> confier, recommander : ἐπ. χάριν τινί SOPH attendre de qqn un service ; τινι ποιεῖν [[τι]], <i>rar.</i> τινα ποιεῖν [[τι]] recommander à qqn de faire qch ; [[περί]] τινος faire une recommandation sur qch ; τινά [[τι]] recommander qch à qqn ; avec un inf., adjurer qqn de;<br /><b>3</b> appuyer <i>ou</i> lancer contre, accuser, dénoncer ; <i>Pass.</i> être accusé;<br /><b>II.</b> <i>intr.</i> s’appuyer sur : [[πρᾶγμα]] δεῦρ’ ἐπέσκηψεν ESCHL l’affaire en est venue à ce point (<i>litt.</i> a pris son point d’appui, son assiette) ; <i>avec idée de violence</i> tomber sur : [[νόσος]] ἐπέσκηψεν πολλή PLUT une maladie s’abattit avec force ; ἐπ. τινί s’abattre sur qqn, s’emparer de qqn <i>en parl. de l’amour</i>;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἐπισκήπτομαι;<br /><b>1</b> accuser de faux témoignage;<br /><b>2</b> porter une accusation <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[σκήπτω]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἐπισκήπτω]] (AM)<br /><b>1.</b> ([[κυρίως]] για κάποιο [[κακό]]) [[ρίχνω]], [[κάνω]] [[κάτι]] να πέσει («[[ἐπεὶ]] δὲ τὸ πρᾶγμα δεῡρ’ ἐπέσκηψεν [[τόδε]]», <b>Αισχ.</b>)<br /><b>2.</b> [[ρίχνω]] σε κάποιον την [[υποχρέωση]] για [[κάτι]], [[ορίζω]] να κάνει ή να υποστεί [[κάτι]] («Μοῑρ’... ἐπέσκηψε δὲ Πέρσαις πολέμους», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> [[διατάζω]], [[προστάζω]]<br /><b>4.</b> [[εξορκίζω]] κάποιον να κάνει [[κάτι]] («ἃ οἱ πατέρες ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλειν», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>5.</b> (για [[εντολή]], [[διαταγή]] ετοιμοθάνατου) [[αφήνω]] [[παραγγελία]] («μέμνησθε τὰ ἐπέσκηψε Πέρσαις...», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>6.</b> επικαλούμαι κάποιον ως μάρτυρα<br /><b>7.</b> [[πέφτω]] [[πάνω]] σε κάποιον με [[ορμή]]<br /><b>8.</b> <b>μέσ.</b> <i>ἐπισκήπτομαι</i><br />(ως αττ. δικαν. όρος) [[καταγγέλλω]] κάποιον για [[ψευδομαρτυρία]]<br /><b>9.</b> <b>παθ.</b> [[είμαι]] [[ένοχος]] για [[κάτι]], κατηγορούμαι για [[κάτι]] («πρὸς τῆς θανούσης τῆσδ’ ἐπεσκήπτου [[μόρον]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[σκήπτω]] «[[υποστηρίζω]], [[κάνω]] [[κάτι]] να πέσει»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπισκήπτω:''' μέλ. <i>-ψω</i>,<br /><b class="num">I. 1.</b> κάνω [[κάτι]] να γείρει πάνω σε, κάνω [[κάτι]] να πέσει πάνω σε, σε Αισχύλ.· [[αναθέτω]], <i>τί τινι</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> αμτβ., [[πέφτω]] σαν [[κεραυνός]], σαν [[αστραπή]]· μεταφ., <i>δεῦρ' ἐπέσκηψεν</i>, κατάντησε σε αυτό το [[σημείο]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> [[επιβάλλω]] σε κάποιον να κάνει [[κάτι]], [[παραγγέλλω]], [[διατάσσω]], [[προστάζω]], [[δίνω]] αυστηρή [[εντολή]] σε, με δοτ. προσ. και απαρ., στον ίδ., σε Σοφ.· με αιτ. και απαρ., σε Ηρόδ., Ευρ.<br /><b class="num">III.</b> ως Αττ. [[δικανικός]] όρος, γενικά στη Μέσ., [[καταγγέλλω]] κάποιον, έτσι ώστε να ασκηθεί [[εναντίον]] του [[δίωξη]] για [[ψευδομαρτυρία]], σε Πλούτ. κ.λπ. — Παθ., καταγγέλλομαι ως [[ένοχος]] εγκλήματος, με γεν., σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπισκήπτω:'''<br /><b class="num">1)</b> досл. опирать, упирать, перен. возлагать, поручать (τελευτὴν θεσφάτων ἔς τινα Aesch.; τινὶ [[χάριν]] τινά Soph.; ζῶντά τινα κομίσαι εἰς Ἰταλίαν Plut.): ἐ. τινὶ μηδὲν νεωτερίζειν περί τι Thuc. убеждать кого-л. сохранить что-л. в неприкосновенности; ἐπισκῆψαί τι περί τινος Luc. сделать какие-л. распоряжения насчет кого(чего)-л.; ὅ τι ἀποθνήσκειν μέλλοντες ἐπέσκηψαν Lys. то, что они перед смертью завещали; ὧν ἐπισκήπτεις [[πέρι]] Eur. то, о чем ты просишь; τοσοῦτον δή σ᾽ [[ἐπισκήπτω]] Soph. вот о чем я прошу тебя;<br /><b class="num">2)</b> перен. обрушиваться, поражать ([[ἀφορία]] τε καὶ [[νόσος]] ἐπέσκηψε Plut.): [[ἐπεὶ]] δὲ [[πρᾶγμα]] ἐπέσκηψεν [[τόδε]] Aesch. поскольку уж так случилось;<br /><b class="num">3)</b> опровергать, возражать (τινί Plat.; med. οὐδεμίᾳ τῶν μαρτυριῶν Isae.);<br /><b class="num">4)</b> med. выступать с обвинением, обвинять (εἴς τινα Lys.; τινι φόνου Plat., τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν Dem.): ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ [[ψευδῆ]] μαρτυρῆσαι Plat. если он будет уличен в лжесвидетельстве; ὡς αἰτίαν τινὸς ἔχων ἐπισκήψασθαι πρός τινος Soph. быть кем-л. изобличенным как виновник чего-л.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=fut. ψω<br /><b class="num">I.</b> to make to [[lean]] [[upon]], make to [[fall]] [[upon]], Aesch.: [[impose]] on, τί τινι Soph.<br /><b class="num">2.</b> intr. to [[fall]] [[upon]], like [[lightning]]: metaph., δεῦρ' ἐπέσκηψεν it came to [[this]] [[point]], Aesch.<br /><b class="num">II.</b> to lay it [[upon]] one to do a [[thing]], to [[enjoin]], lay a [[strict]] [[charge]] [[upon]], c. dat. pers. et inf., Aesch., Soph.; c. acc. et inf., Hdt., Eur.<br /><b class="num">III.</b> as Attic law-[[term]], [[generally]] in Mid. to [[denounce]] a [[person]], so as to [[begin]] a [[prosecution]], Plut., etc.:—Pass. to be denounced as [[guilty]] of a [[crime]], c. gen., Soph.
}}