View source for χολόω

{{LSJ1
|Full diacritics=χολόω
|Medium diacritics=χολόω
|Low diacritics=χολόω
|Capitals=ΧΟΛΟΩ
|Transliteration A=cholóō
|Transliteration B=choloō
|Transliteration C=choloo
|Beta Code=xolo/w
|Definition=inf. fut. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> χολωσέμεν <span class="bibl">Il.1.78</span>: aor.1 ἐχόλωσα <span class="bibl">18.111</span>, <span class="bibl">Od.8.205</span>, <span class="bibl">18.20</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>1035</span> (hex.):—<b class="b2">anger, provoke</b>, c. acc. pers., Hom. ll. cc.; ἐχόλωσε δέ μιν φίλον ἦ τορ <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span> 568</span>; <b class="b3">χ. τινά τινι</b> <b class="b2">to anger</b> one <b class="b2">by</b> a thing, S. l.c. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Med. and Pass. χολόομαι (contr. <b class="b3">χολοῦμαι</b> even in Hom.<span class="bibl">Il.8.407</span>); 3sg. opt. χολῷτο <span class="bibl">Thgn.325</span> (s.v. l.): fut. χολώσομαι <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>735</span>; but in Hom. mostly κεχολώσομαι <span class="bibl">Il.5.421</span>, al.: aor. Med. and Pass. <b class="b3">ἐχολωσάμην</b> (<b class="b3">χολώσεαι</b> in <span class="bibl">Il.14.310</span> may be either fut. ind. or aor. subj.), <b class="b3">ἐχολώθην;</b> Ep. χολώθην Hom. (v. infr.), etc.: pf. <b class="b3">κεχόλωμαι</b>, mostly in part. <b class="b3">κεχολωμένος</b>, v. infr.: plpf. <span class="bibl">2</span> and 3sg. <b class="b3">κεχόλωσο, -ωτο</b>, <span class="bibl">Il.16.585</span>, <span class="bibl">21.146</span>; Ep. 3pl. κεχολώατο <span class="bibl">Od.14.282</span>, <span class="bibl">16.425</span>:—<b class="b2">to be angered</b> or <b class="b2">provoked to anger</b>, κεχολῶσθαι ἐνὶ φρεσίν <span class="bibl">Il.16.61</span>; θυμῷ κεχολωμένος <span class="bibl">1.217</span>, etc.; θυμὸν . . χολώθη <span class="bibl">4.494</span>; περὶ κῆρι . . ἐχολώθη <span class="bibl">13.206</span>; κεχόλωσο κῆρ <span class="bibl">16.585</span>; χολώσατο κηρόθι μᾶλλον <span class="bibl">21.136</span>, <span class="bibl">Od.9.480</span>: c. dat. pers., Ἥρῃ δ' οὔτι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι <span class="bibl">Il.8.407</span>, cf. <span class="bibl">421</span>; βασιλῆϊ χολωθείς <span class="bibl">1.9</span>, etc.: but also c. gen., <b class="b2">to be angry for</b> or <b class="b2">because of</b> a person or thing, <span class="bibl">11.703</span>, <span class="bibl">13.660</span>, <span class="bibl">Od.1.69</span>, al.; ὅπλων χολωθείς <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>7.25</span>: with a Prep., κεχολωμένη εἵνεκα νίκης <span class="bibl">Od.11.544</span>; <b class="b3">ἀμφ' ἀστραγάλοισι, ἀμφὶ βουσίν</b>, <span class="bibl">Il.23.88</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>10.60</span>; ἐξ ἀρέων <span class="bibl">Il.9.566</span>; ἐπὶ παιδί <span class="bibl">Batr.109</span>: rare in Trag., χολώσεται <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>735</span>; χολωθείς <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>374</span>; αὑτῷ χ. <span class="bibl">Id.<span class="title">Ant.</span>1235</span>; οὗ δὴ χ. <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>5</span> (also in later Prose, <span class="bibl">D.S.3.67</span>); κεχολωμένος <span class="bibl">Hdt.8.31</span>, <span class="bibl">Plu.<span class="title">Fab.</span>22</span>, al., <span class="title">SIG</span>1241 (Lyttus, iii A. D.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Pass., <b class="b2">to be turned into bile</b>, τὸ οὖρον . . οὐ χολοῦται <span class="bibl">Steph.<span class="title">in Hp.</span>1.163D.</span></span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1363.png Seite 1363]] Einem die Galle reizen, d. i. Einen zum Zorne reizen, aufbringen; c. acc. der Person, Il. 1, 78. 8, 111 Od. 8, 205. 18, 20; τινά τινι, Einen durch Etwas in Zorn od. Wuth versetzen, Soph. Trach. 1027. – Häufig im pass., fut. χολώσομαι, und bei Hom. häufiger κεχολώσομαι, aor. ἐχολωσάμην, bes. bei Hom. häufig, u. ἐχολώθην, in Zorn gerathen, <b class="b2">zürnen</b>; Hom. oft, τινί, auf Einen, τινός, um Einen, um Etwas, Ποσειδάων Κύκλωπος κεχόλωται Od. 1, 69; Il. 21, 146 u. öfter; auch [[εἵνεκα]] νίκης, Od. 11, 544; [[ἀμφί]] τινι, Il. 23, 88; ἔκ τινος, 9, 560; Hom. fügt auch oft noch hinzu [[κηρόθι]], θυμῷ, ἐνὶ φρεσί, φρένα, u. ähnlich Hes.; χολωθείς Pind. Ol. 7, 30; ὅπλων N. 7, 25; ἀμφὶ βουσίν 10, 60; χολωθείς Soph. Phil. 374; αὑτῷ Ant. 1220; χολώσεται, χολωθείς, Eur. Troad. 730 Alc. 5; einzeln bei Sp., wie Plut. coh. ira 13.
}}
{{ls
|lstext='''χολόω''': μέλλ. -ώσω, ἀπαρ. χολωσέμεν Ἰλ. Α. 78· ἀόρ. α’ ἐχόλωσα Σ. 111, Ὀδ. Θ. 205, Σ. 20, Σοφ. Τρ. 1035. Κάμνω τινὰ νὰ ὀργισθῇ, κινῶ τινα εἰς ὀργήν, [[παροξύνω]], παροργίζω, μετ’ αἰτ. προσώπ., Ὅμηρ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἐχόλωσε δέ μιν φίλον [[ἦτορ]] Ἡσ. Θεογ. 568· χ. τινά τινι, παροργίζω τινὰ διά τινος πράγματος, Σοφ. ἔνθ’ ἀνωτ. ΙΙ. Μέσ. καὶ παθ. χολόομαι (συνῃρ. χολοῦμαι ἔτι καὶ παρ’ Ὁμήρῳ, ἴδε κατωτέρω)· εὐκτ. χολῷτο κατὰ συναίρεσιν ἐκ τοῦ χολόοιτο, Θέογν. 325, πρβλ. Λοβεκ. Τεχν. σελ. 183 μέλλ. χολώσομαι Εὐρ. Τρῳ. 730· ἀλλὰ παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον κεχολώσομαι, Ἰλ. Α. 139, κλπ.· ἀόρ. μέσ. καὶ παθ. ἐχολωσάμην (χολώσεαι ἐν Ἰλ. Ξ. 310 δύναται νὰ [[εἶναι]] ἢ μέλλων ὁριστ. ἢ ἀόρ. ὑποτακτ.), ἐχολώθην (ἴδε κατωτ.)· ― πρκμ. κεχόλωμαι, κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῇ μετοχῇ κεχολωμένως, ἴδε κατωτ.· ὑπερσ. β΄ καὶ γ΄ ἑνικ., Π. 583, Φ. 146, Ἐπικ. γ΄ πληθ. κεχολῴατο Ὀδ. Ξ. 282, Π. 425. Ὡς τὸ [[χώομαι]], κινοῦμαι εἰς ὀργήν, [[παροργίζομαι]], παροξύνομαι [[μετὰ]] τινος προσδιορισμοῦ, κεχολῶσθαι ἐνὶ φεεσὶ Π. 61· θυμῷ κεχολωμένος Α. 217, κλπ.· θυμὸν ... χολώθη Ἰλ. Δ. 494· κῆρι .. ἐχολώθη Ν. 206· κῆρ κεχόλωσο Π. 585· ἐχολώσατο [[κηρόθι]] [[μᾶλλον]] Φ. 136, Ὀδ. Ι. 480· ― [[μετὰ]] δοτ. προσώπου, Ἥρῃ δ’[[οὔτι]] τόσον [[νεμεσίζομαι]] οὐδὲ χολοῦμαι Ἰλ. Θ. 407, πρβλ. 421· βασιλῆι χολωθεὶς Α. 9, κτλ.· ἀλλὰ καὶ [[μετὰ]] γενικ., κεχολωμένος τινός, ὠργισμένος ἕνεκά τινος προσώπου ἢ πράγματος, ἐξ αἰτίας τινός, Λ. 703, Ν. 660, Ὀδ. Α. 69, κ. ἀλλ.· [[μετὰ]] προθέσ., κεχολωμένος [[εἵνεκα]] νίκης Α. 544· [[ὡσαύτως]], [[ἀμφί]] τινι Ἰλ. Ψ. 88, Πινδ. Ν. 10. 111· ἔκ τινος Ἰλ. Ι. 566· ἐπί τινι Βατραχομυομ. 108· ― σπάνιον παρὰ τοῖς Τραγ. χολώσεται Εὐρ. Τρῳ. 730· χολωθεὶς Πινδ. Ν. 7. 37, Σοφ. Ἀντιγ. 1235, Φιλ. 374, Εὐρ. Ἄλκ. 5, καὶ παρὰ μεταγεν. πεζογράφ. ὡς Διοδ. 3. 67· κεχολωμένος Ἡρόδ. 8. 31, Πλουτ. Φάβ. 22, κ. ἀλλ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 474.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> χολώσω, <i>ao.</i> ἐχόλωσα, <i>pf. inus.</i><br />exciter la bile, mettre en colère, irriter : τινά, qqn τινά τινι, qqn par qch ; <i>Pass.</i> s’irriter, être irrité : τινί, τινός, contre qqn <i>ou</i> au sujet de qqn <i>ou</i> de qch ; <i>avec un gén. accompagné d’un part.</i> τινός κταμένοιο IL s’irriter de la mort de qqn ; ἔκ τινος, par suite de qch;<br /><i><b>Moy.</b></i> χολόομαι-οῦμαι (<i>f.</i> χολώσομαι, <i>ao.</i> ἐχολωσάμην, <i>f.ant.</i> κεχολώσομαι) s’irriter.<br />'''Étymologie:''' [[χόλος]].
}}
{{Autenrieth
|auten=fut. inf. [[χολωσέμεν]], aor. ἐχόλωσα, [[mid]]. χολοῦμαι, χολώσομαι, κεχολώσομαι, aor. (ἐ）χολωσάμην, [[pass]]. perf. κεχόλωται, inf. -ῶσθαι, [[part]]. -ωμένος, plup. κεχόλωσο, -ωτο, 3 pl. -ώατο, aor. ἐχολώθην: [[act]]., [[enrage]], [[anger]]; [[mid]]. and [[pass]]., be [[wroth]], [[angry]], incensed, θῦμῷ, ἐνὶ φρεσί, [[κηρόθι]], φρένα, [[ἦτορ]], and τινί, ‘at’ or ‘[[with]]’ [[one]]; w. causal gen., [[also]] ἐκ, [[εἵνεκα]], etc. Il. 9.523, Il. 13.203, Il. 17.710.
}}
{{Slater
|sltr=<b>χολοω</b> [[pass]].,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> be [[angry]] οἰκιστὴρ χολωθείς (sc. ἔκτανε Λικύμνιον) (O. 7.30) τὸν γὰρ Ἴδας ἀμφὶ βουσίν [[πως]] χολωθεὶς ἔτρωσεν (N. 10.60) c. gen., ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς [[Αἴας]] (i. e. [[over]] the [[armour]] of [[Achilles]]) (N. 7.25) frag.] δα κεχολωμένος (Pae. 6.172)
}}