ἐπιτάκτης: Difference between revisions
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(eksahir) |
(14) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{eles | {{eles | ||
|esgtx=[[que manda]] | |esgtx=[[que manda]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπιτάκτης]], ό (AM) [[επιτάσσω]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που διατάσσει, ο [[επιτακτήρ]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[επιτακτικός]], [[δεσποτικός]] (ως μετφρ. του λατ. imperiosus). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:32, 29 September 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A commander, Gp.17.2.4 : used to transl. Lat. Imperiosus, the surname of Manlius Torquatus, Plu. 2.308e.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιτάκτης: -ου, ὁ, ὁ ἐπιτάσσων, Γεωπ. 17. 2, 4· ἐν χρήσει πρὸς μετάφρασιν τοῦ Λατ. Imperiosus, ὅπερ ἦν ἐπώνυμον τοῦ Μανλίου ἢ Μαλλίου Τορκουάτου, Πλούτ. 2. 308Ε.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
l’Impérieux (T. Manlius Torquatus).
Étymologie: cf. ἐπιτακτήρ.
Spanish
Greek Monolingual
ἐπιτάκτης, ό (AM) επιτάσσω
μσν.
αυτός που διατάσσει, ο επιτακτήρ
αρχ.
επιτακτικός, δεσποτικός (ως μετφρ. του λατ. imperiosus).
