θεόπνευστος: Difference between revisions
(T22) |
(17) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=θεοπνευστον (Θεός and [[πνέω]]), [[inspired]] by God: [[γραφή]], i. e. the contents of Scripture, [[πᾶς]], I:1c.); σοφιη (pseudo-) Phocyl. 121; ὄνειροι, [[Plutarch]], de plac. Philippians 5,2, 3, p. 904f.; (Sibylline Oracles 8,411 (cf. 308); Nonnus, paraphr. ev. Ioan. 1,99). (ἐμπνευστος [[also]] is used [[passively]], [[but]] [[ἄπνευστος]], ἐυπνευστος, πυριπνευστος (δυσδιαπνευστος), [[actively]] (and δυσαναπνευστος; [[apparently]] [[either]] [[active]] or [[passive]]; cf. Winer's Grammar, 96 (92) [[note]]).) | |txtha=θεοπνευστον (Θεός and [[πνέω]]), [[inspired]] by God: [[γραφή]], i. e. the contents of Scripture, [[πᾶς]], I:1c.); σοφιη (pseudo-) Phocyl. 121; ὄνειροι, [[Plutarch]], de plac. Philippians 5,2, 3, p. 904f.; (Sibylline Oracles 8,411 (cf. 308); Nonnus, paraphr. ev. Ioan. 1,99). (ἐμπνευστος [[also]] is used [[passively]], [[but]] [[ἄπνευστος]], ἐυπνευστος, πυριπνευστος (δυσδιαπνευστος), [[actively]] (and δυσαναπνευστος; [[apparently]] [[either]] [[active]] or [[passive]]; cf. Winer's Grammar, 96 (92) [[note]]).) | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[θεόπνευστος]], -ον)<br />αυτός που γίνεται με [[θεία]] [[έμπνευση]] («θεόπνευστο [[κήρυγμα]]»)<br /><b>αρχ.</b><br />[[ιερός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θεο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>πνευστος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πνέω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ευ</i>-<i>ανά</i>-<i>πνευστος</i>, <i>ηδύ</i>-<i>πνευστος</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A inspired of God, σοφίη Ps.-Phoc.129; ὄνειροι Plu.2.904f; πᾶσα γραφή 2 Ep.Ti.3.16; δημιούργημα Vett.Val.330.19.
German (Pape)
[Seite 1197] von Gott angehaucht, begeistert, σοφία Phocyl. 121, ὄνειροι Plut. plac. phil. 5, 2, γραφή N. T.
Greek (Liddell-Scott)
θεόπνευστος: -ον, ἐμπνευσθεὶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ, σοφίη Ψευδο-Φωκυλ. 121∙ ὄνειροι Πλούτ. 2. 904F∙ πᾶσα γραφὴ Β΄ Ἐπιστ. π. Τιμ. γ΄, 16∙ ἀρχιερεὺς Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 1062.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inspiré par la divinité.
Étymologie: θεός, πνέω.
English (Strong)
from θεός and a presumed derivative of πνέω; divinely breathed in: given by inspiration of God.
English (Thayer)
θεοπνευστον (Θεός and πνέω), inspired by God: γραφή, i. e. the contents of Scripture, πᾶς, I:1c.); σοφιη (pseudo-) Phocyl. 121; ὄνειροι, Plutarch, de plac. Philippians 5,2, 3, p. 904f.; (Sibylline Oracles 8,411 (cf. 308); Nonnus, paraphr. ev. Ioan. 1,99). (ἐμπνευστος also is used passively, but ἄπνευστος, ἐυπνευστος, πυριπνευστος (δυσδιαπνευστος), actively (and δυσαναπνευστος; apparently either active or passive; cf. Winer's Grammar, 96 (92) note).)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM θεόπνευστος, -ον)
αυτός που γίνεται με θεία έμπνευση («θεόπνευστο κήρυγμα»)
αρχ.
ιερός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -πνευστος (< πνέω), πρβλ. ευ-ανά-πνευστος, ηδύ-πνευστος].