κατηβολή: Difference between revisions
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
(6_12) |
(20) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κατηβολή''': ἴδε καταβολὴ ἐν τέλει. | |lstext='''κατηβολή''': ἴδε καταβολὴ ἐν τέλει. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κατηβολή]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> [[είδος]] εφήμερου εντόμου, για το οποίο λέγεται ότι γεννιέται και πεθαίνει την [[ίδια]] [[μέρα]], το [[επιβάλλον]] (<b>βλ.</b> [[επιβάλλω]])<br /><b>2.</b> περιοδική [[προσβολή]] νόσου, [[κρίση]], [[παροξυσμός]]<br /><b>3.</b> [[επιβολή]], [[αξίωμα]]<br /><b>4.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «[[θυσία]], [[τελετή]], τὰ νομιζόμενα».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[βολή]] (<span style="color: red;"><</span> [[βάλλω]])<br />το -<i>η</i>- ερμηνεύεται αναλογικά [[προς]] τους τ. <i>επ</i>-<i>ήκοος</i>, <i>επ</i>-<i>ημοιβός</i>, όπου το -<i>η</i> [[είναι]] [[προϊόν]] «εκτάσεως εν συνθέσει» (<b>βλ.</b> και [[επήβολος]])]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:23, 29 September 2017
English (LSJ)
ἡ,
A = τὸ ἐπιβάλλον, E.Frr.614,750. 2 = καταβολή 111, Hp. ap. Gal.19.11c, Pl.Hp. Mi.372e (cf. Sch.), Hsch., Phot. 3 = θυσία, τελετή, τὰ νομιζόμενα, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1400] ἡ (vgl. καταβολή), Fieberanfall, Ohnmacht, Galen.; vgl. Lob. zu Phryn. 699.
Greek (Liddell-Scott)
κατηβολή: ἴδε καταβολὴ ἐν τέλει.
Greek Monolingual
κατηβολή, ἡ (Α)
1. είδος εφήμερου εντόμου, για το οποίο λέγεται ότι γεννιέται και πεθαίνει την ίδια μέρα, το επιβάλλον (βλ. επιβάλλω)
2. περιοδική προσβολή νόσου, κρίση, παροξυσμός
3. επιβολή, αξίωμα
4. (κατά τον Ησύχ.) «θυσία, τελετή, τὰ νομιζόμενα».
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -βολή (< βάλλω)
το -η- ερμηνεύεται αναλογικά προς τους τ. επ-ήκοος, επ-ημοιβός, όπου το -η είναι προϊόν «εκτάσεως εν συνθέσει» (βλ. και επήβολος)].