ὀξυλάλος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_4) |
(29) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui bavarde vivement.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[λαλέω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui bavarde vivement.<br />'''Étymologie:''' [[ὀξύς]], [[λαλέω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀξυλάλος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που μιλά [[γρήγορα]], [[φλύαρος]]<br /><b>2.</b> [[ετοιμόλογος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οξυ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[λάλος]] «[[ομιλητικός]], [[φλύαρος]]» (<b>πρβλ.</b> <i>ηδυ</i>-[[λάλος]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 29 September 2017
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A glib of tongue, Ar. Ra.815 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀξῠλάλος: [ᾰ], -ον, ὀξέως, ταχέως λαλῶν, λάλος, Ἀριστοφ. Βάτρ. 815.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui bavarde vivement.
Étymologie: ὀξύς, λαλέω.
Greek Monolingual
ὀξυλάλος, -ον (Α)
1. αυτός που μιλά γρήγορα, φλύαρος
2. ετοιμόλογος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + λάλος «ομιλητικός, φλύαρος» (πρβλ. ηδυ-λάλος)].
