σπορητός: Difference between revisions
πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν, οἶδ' ὅτι → I'm here unwilling, before those who don't want me, I'm sure
(Bailly1_4) |
(38) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> ensemencement;<br /><b>2</b> semence.<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> ensemencement;<br /><b>2</b> semence.<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α<br /><b>1.</b> το [[σιτάρι]] που έχει σπαρεί<br /><b>2.</b> η [[σπορά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] σπορτου [[σπείρω]] <span style="color: red;">+</span> -(<i>η</i>)<i>τός</i>, [[κατά]] τα [[ἀλοητός]], <i>ἀμητός</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:31, 29 September 2017
English (LSJ)
ὁ,
A sown corn, growing corn, A.Ag.1392. 2 sowing of corn, τὸν σ. διακωλύειν X.HG4.6.13; also σ. ὀσπρίων Thphr.HP8.2.8. 3 seed-time, Hp.Hebd.4 (σποράτος cod.).
German (Pape)
[Seite 924] ὁ, die Saat; Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητός, Aesch. Ag. 1365; ἕως τὸν σπορητὸν διακωλύσῃ, Xen. Hell. 4, 6, 13, das Säen.
Greek (Liddell-Scott)
σπορητός: -οῦ, ὁ, σῖτος ἐσπαρμένος, σῖτος φυόμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1392. 2) ἡ σπορὰ γεννημάτων, τοῦ σπ. διακωλύειν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 13· σπ. ὀσπρίων Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 2, 8. - Περί τοῦ τονισμοῦ ἴδε ἄμητος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 ensemencement;
2 semence.
Étymologie: σπορά.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. το σιτάρι που έχει σπαρεί
2. η σπορά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω + -(η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός].