στειλειόν: Difference between revisions
From LSJ
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
(Autenrieth) |
(38) |
||
Line 10: | Line 10: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=([[στέλλω]]): [[axe]]-helve, [[handle]], Od. 5.236†. | |auten=([[στέλλω]]): [[axe]]-helve, [[handle]], Od. 5.236†. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=τὸ, Α<br /><b>βλ.</b> [[στελεόν]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:31, 29 September 2017
German (Pape)
[Seite 933] τό, der Stiel der Axt, der in das Oehr, στειλειά, gesteckt wird, ἐν αὐτῷ (πελέκει) στειλειὸν περικαλλὲς ἐλάϊνον, εὖ ἐναρηρός, Od. 5, 236.
Greek (Liddell-Scott)
στειλειόν: τό, τὸ ξύλον δι’ οὗ κρατεῖται ὁ πέλεκυς, τὸ «στειλιάρι», εἰσερχόμενον εἰς τὴν ὀπὴν τὴν καλουμένην στειλειή. Ὀδ. Ε. 236· ― ὡσαύτως στειλειός, ὁ, Αἴσωπ. 420 de Fur. (πρβλ. στειλαιός· καὶ στειλάριον, τό, Εὐστ. 1531. 39. Πρβλ. στελεόν, στέλεχος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (τό) :
ion. et épq. c. στελεόν.
English (Autenrieth)
(στέλλω): axe-helve, handle, Od. 5.236†.
Greek Monolingual
τὸ, Α
βλ. στελεόν.