σύμπλοκος: Difference between revisions
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
(6_18) |
(39) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σύμπλοκος''': -ον, ὁ συμπεπλεγμένος, [[περίπλοκος]], περιπεπλεγμένος, Ἀνθ. Π. 5. 255, 290, Νόνν., κλπ. | |lstext='''σύμπλοκος''': -ον, ὁ συμπεπλεγμένος, [[περίπλοκος]], περιπεπλεγμένος, Ἀνθ. Π. 5. 255, 290, Νόνν., κλπ. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[σύμπλοκος]], -ον, ΝΜΑ [[συμπλέκω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[σύμπλοκος]]<br />[[γένος]] αγγειόσπερμων δικότυλων [[φυτών]] που ανήκει στην [[οικογένεια]] [[συμπλοκίδες]]<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα σύμπλοκα</i><br />α) <b>βιολ.</b> κυτταροπλασματικοί ή αυτοσωματικοί παράγοντες που επιδρούν στη φυλετική [[διαφοροποίηση]] τών γεννητικών οργάνων του αρχικά αμφιφυλετικού εμβρύου<br />β) <b>χημ.</b> οι σύμπλοκες ενώσεις<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «σύμπλοκες ενώσεις»<br /><b>χημ.</b> χημικές ενώσεις τών οποίων η [[δομή]] χαρακτηρίζεται από την [[παρουσία]] εν γένει ενός κεντρικού ατόμου κάποιου μετάλλου συνδεδεμένου χημικώς με ορισμένο αριθμό μη μεταλλικών ατόμων, μορίων ή ριζών που ονομάζονται υποκαταστάτες<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> πλεγμένος [[μαζί]], [[περίπλοκος]] («ἡμερίδος στελέχη δύο σύμπλοκα λύσει στρεπτά», Παυλ. Σιλ.)<br /><b>2.</b> αυτός που μπλέχθηκε, που μπερδεύτηκε [[μέσα]] σε [[κάτι]]<br /><b>αρχ.</b><br />προσηλωμένος («τῷ σταυρῷ σύμπλοκον ἔστω», <b>Νόνν.</b>). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:34, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A entwined, interwoven, involved, Nonn.D.12.339, AP5.254.13 (Paul. Sil.), 289 (Id.).
German (Pape)
[Seite 988] zusammengeflochten, Paul. Sil. 7. 14.
Greek (Liddell-Scott)
σύμπλοκος: -ον, ὁ συμπεπλεγμένος, περίπλοκος, περιπεπλεγμένος, Ἀνθ. Π. 5. 255, 290, Νόνν., κλπ.
Greek Monolingual
-η, -ο / σύμπλοκος, -ον, ΝΜΑ συμπλέκω
νεοελλ.
1. το αρσ. ως ουσ. ο σύμπλοκος
γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια συμπλοκίδες
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα σύμπλοκα
α) βιολ. κυτταροπλασματικοί ή αυτοσωματικοί παράγοντες που επιδρούν στη φυλετική διαφοροποίηση τών γεννητικών οργάνων του αρχικά αμφιφυλετικού εμβρύου
β) χημ. οι σύμπλοκες ενώσεις
3. φρ. «σύμπλοκες ενώσεις»
χημ. χημικές ενώσεις τών οποίων η δομή χαρακτηρίζεται από την παρουσία εν γένει ενός κεντρικού ατόμου κάποιου μετάλλου συνδεδεμένου χημικώς με ορισμένο αριθμό μη μεταλλικών ατόμων, μορίων ή ριζών που ονομάζονται υποκαταστάτες
μσν.-αρχ.
1. πλεγμένος μαζί, περίπλοκος («ἡμερίδος στελέχη δύο σύμπλοκα λύσει στρεπτά», Παυλ. Σιλ.)
2. αυτός που μπλέχθηκε, που μπερδεύτηκε μέσα σε κάτι
αρχ.
προσηλωμένος («τῷ σταυρῷ σύμπλοκον ἔστω», Νόνν.).
