χέσιμο

Greek Monolingual

το, Ν
1. κένωση τών εντέρων, αποπάτηση
2. μτφ. χυδαίο βρίσιμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. χεσ- του αορ. έ-χεσ-α του ρ. χέζω + κατάλ. -ιμο (πρβλ. βράσ-ιμο)].