τρίπλεθρος: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25
(42)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που έχει [[πλάτος]] τριών πλέθρων ή που βρίσκεται σε [[απόσταση]] ή σε [[έκταση]] τριών πλέθρων<br />(«ἥξετε ἐπὶ Ἶριν, τρίπλεθρον [[ὡσαύτως]]», <b>Ξεν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>τρι</i>- <span style="color: red;">+</span> [[πλέθρον]] (<b>πρβλ.</b> [[ἑξάπλεθρος]])].
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που έχει [[πλάτος]] τριών πλέθρων ή που βρίσκεται σε [[απόσταση]] ή σε [[έκταση]] τριών πλέθρων<br />(«ἥξετε ἐπὶ Ἶριν, τρίπλεθρον [[ὡσαύτως]]», <b>Ξεν.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>τρι</i>- <span style="color: red;">+</span> [[πλέθρον]] (<b>πρβλ.</b> [[ἑξάπλεθρος]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''τρίπλεθρος:''' -ον ([[πλέθρον]]), αυτός που έχει [[πλάτος]] τριών <i>πλέθρων</i>, σε Ξεν.
}}
}}

Revision as of 20:20, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τρίπλεθρος Medium diacritics: τρίπλεθρος Low diacritics: τρίπλεθρος Capitals: ΤΡΙΠΛΕΘΡΟΣ
Transliteration A: tríplethros Transliteration B: triplethros Transliteration C: triplethros Beta Code: tri/pleqros

English (LSJ)

ον,

   A three πλέθρα wide, Pl.Criti.115d, X.An.5.6.9, Inscr.Cret.1. v 21 (Arcades, ii B. C.).

German (Pape)

[Seite 1145] drei πλέθρα lang; Plat. Critia. 115 ό; Xen. An. 5, 6, 9.

Greek (Liddell-Scott)

τρίπλεθρος: -ον, ὁ ἔχων εὖρος τριῶν πλέθρων, Πλάτ. Κριτί. 115D, Ξεν. Ἀν. 5. 6, 9· διάστημα τρ. Διόδ. 17, 7.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
long, large, etc. de trois arpents.
Étymologie: τρεῖς, πλέθρα.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που έχει πλάτος τριών πλέθρων ή που βρίσκεται σε απόσταση ή σε έκταση τριών πλέθρων
(«ἥξετε ἐπὶ Ἶριν, τρίπλεθρον ὡσαύτως», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + πλέθρον (πρβλ. ἑξάπλεθρος)].

Greek Monotonic

τρίπλεθρος: -ον (πλέθρον), αυτός που έχει πλάτος τριών πλέθρων, σε Ξεν.