διακωχή: Difference between revisions

From LSJ

Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei

Menander, Monostichoi, 197
(big3_11)
(3)
Line 10: Line 10:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br />[[interrupción]] τριβὴ ... καὶ δ. D.C.<i>Epit</i>.9.14.4, cf. Sud.; cf. [[διοκωχή]].
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br />[[interrupción]] τριβὴ ... καὶ δ. D.C.<i>Epit</i>.9.14.4, cf. Sud.; cf. [[διοκωχή]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''διακωχή:''' βλ. [[διοκωχή]].
}}
}}

Revision as of 22:08, 30 December 2018

German (Pape)

[Seite 585] ἡ, = ἀνακωχή, Stillstand, Nachlassen, z. B. der Pest, Thuc . 3, 87; – Waffenstillstand, D. Cass. öfter.

Greek (Liddell-Scott)

διακωχή: ἴδε ἐν λ. διοκωχή.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
1 relâche, répit;
2 trêve.
Étymologie: διά, ἔχω avec redoubl.

Spanish (DGE)

-ῆς, ἡ
interrupción τριβὴ ... καὶ δ. D.C.Epit.9.14.4, cf. Sud.; cf. διοκωχή.

Greek Monotonic

διακωχή: βλ. διοκωχή.