γλαυκῶπις

English (LSJ)

ἡ, gen. ιδος: acc. ιδα, also ιν Od.1.156:—in Hom., epith. of Athena, prob.,

   A with gleaming eyes, Il.1.206, al., cf. IG12.418, Sch. Ven.ad 5.458, Hsch.    II = γλαυκός, of the olive, Euph.150; of the moon, Emp.42.3, E.Fr. 1009.

Greek (Liddell-Scott)

γλαυκῶπις: ἡ· γεν.-ιδος· αἰτ. -ιδα, ἀλλὰ καὶ -ιν Ὀδ. Α. 156·‒ παρ’ Ὁμ. ὡς ἐπίθ. τῆς Ἀθηνᾶς, οὐχὶ τοσοῦτον ἐκ τοῦ χρώματος, ὅσον ἐκ τῆς φοβερᾶς ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτῆς λάμψεως, ἡ ἀκτινοβολοῦντας ἔχουσα ὀφθαλμούς, ἴδε ἰδίως Ἰλ. Α. 206, Σχόλ. Βεν. εἰς Ε. 458, Ἡσύχ. ἐν λ.· ἐν Ἀνακρεοντ. 85, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν μαλακότητα (τὸ ὑγρὸν) τῶν τῆς Ἀφροδίτης ὀφθαλμῶν, Παυσ. 1. 14, 6. ΙΙ. = γλαυκός, ἐπὶ τῆς ἐλαίας, Εὔφορ. Ἀποσπ. 140·‒ ἐπὶ τῆς σελήνης, Ἐμπεδ. παρὰ Πλούτ. 2. 934C, Εὐρ. παρὰ Σχολ. Ἀπολλ. Ροδ. Α. 1280.

French (Bailly abrégé)

ιδος
adj. f.
aux yeux brillants (Athéna) ; subst. la déesse aux yeux brillants.
Étymologie: γλαυκός, ὤψ.

English (Autenrieth)

ιδος: gleaming-eyed (and with reference to the color, grayish-blue); epith. of the warlike goddess Athēna.

English (Slater)

   1 bright eyed epith. of Athene. Ἥρας πόσιν τε πειθέμεν κόραν τε γλαυκώπιδα (N. 7.96) pro subs., αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχναν Γλαυκῶπις (O. 7.51) Διομήδεα δ' ἄμβροτον ξανθά ποτε Γλαυκῶπις ἔθηκε θεόν (N. 10.7) π]ολίοχον Γλαυ[κώπιδ]α (supp. Lobel) Δ. 4. 38.

Spanish (DGE)

-ιδος, ἡ

• Morfología: [voc. γλαυκῶπις Il.8.420 (cód.); ac. γλαυκώπιδα Il.8.373, Hes.Th.895, Ibyc.22a, etc., pero γλαυκῶπιν Od.1.156, Hes.Th.13, 888, h.Ap.314, h.Ven.8; dat γλαυκόπι IGDS 8 (Himera VI a.C.)]
de ojos claros o brillantes, de aspecto resplandeciente o, según otras interpretaciones, de ojos de lechuza epít. de Atenea θεὰ γ. Ἀθήνη Il.1.206, 8.357, Od.1.44, 13.329, Hes.Th.573, 888, Op.72, γ. Ἀθήνη Il.2.172, Od.1.156, Hes.Th.13, 924, h.Ap.323, l.c., h.Ven.l.c., IGDS l.c., Stesich.14.3S., S.OC 706, κούρην γλαυκώπιδα Τριτογένειαν Hes.Th.895, γ. κούρη Il.24.26, Od.2.433, Pi.N.7.96, Ar.Th.317, CEG 282 (Atenas V a.C.), γ. ὀβριμοπάτρη Od.3.135, 24.540, Hes.Th.587
•como subst., ref. tb. a Atenea γλαυκῶπις Il.8.373, 406, 420, Od.6.47, 13.389, Pi.O.7.51, N.10.7, Orph.H.32.17, Tyrt.2.16, Corn.ND 20, Luc.DDeor.13, Charid.11, Ach.Tat.2.14.1
•epít. de Casandra, Ibyc.l.c.
•de Tetis, Orph.H.22.1
•de Hera τέμενος γλαυκώπιδος ... Ἥρης AP 9.189
•de la luna, Emp.B 42.3, E.Fr.1009, identificada con Atenea Μήνη γ. Nonn.D.5.70
•del olivo como árbol asociado a Atenea, Euph.166 (pero tal vez c. connotación de color de color verde brillante), cf. γλαυκός y γλαυκωπός.

Greek Monolingual

γλαυκῶπις, (-ιδος), η (Α)
1. (για την Αθηνά) αυτή που έχει λαμπερά ή γκριζογάλανα μάτια
2. γλαυκός («γλαυκῶπις ἐλαία, σελήνη»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < γλαυκός + -ωπις < ωψ, ωπός, «μάτι, πρόσωπο» (πρβλ. βλοσυρώπις, βοώπις, ελικώπις). Η αρχική σημασία του επιθέτου πρέπει να ήταν «αυτή που έχει μάτια ή όψη κουκουβάγιας» (βλ. και λ. γλαυκός)].

Greek Monotonic

γλαυκῶπις: ἡ, γεν. -ιδος, αιτ. -ιδα ή -ιν (ὤψ)· σε Όμηρ. ως επίθ. της θεάς Αθηνάς, που είχε αστραφτερούς, πολύ φωτεινούς, λαμπερούς και άγριους οφθαλμούς, μάτια· βλ. γλαυκός.

Russian (Dvoretsky)

γλαυκῶπις: ιδος adj. f светлоокая или со сверкающими глазами (эпитет Афины Hom., Pind., Soph., Arph., реже Геры Anth. и Луны Emped.).