φήγινος: Difference between revisions
From LSJ
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
(6) |
(4b) |
||
Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φήγῐνος:''' -η, -ον, [[δρύινος]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''φήγῐνος:''' -η, -ον, [[δρύινος]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φήγῐνος:''' дубовый ([[ἄξων]] Hom.; [[ὄζος]] Anth.). | |||
}} | }} |
Revision as of 05:40, 1 January 2019
English (LSJ)
η, ον,
A oaken, ἄξων Il.5.838; ὄζος Call.Epigr.36, cf. Dsc. Eup.1.102.
German (Pape)
[Seite 1267] vom Holze der Buche, buchen; Il. 5, 838; oft bei sp. D., ὄζος, κολοσσός, Callim. 30 Eryci. 4 (VI, 351. IX, 237).
Greek (Liddell-Scott)
φήγῐνος: η, ον. ἐκ φηγοῦ, φήγινος ἄξων Ἰλ. Ε. 838, πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 351, κλπ.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
de chêne.
Étymologie: φηγός.
English (Autenrieth)
of oak-wood, oaken, Il. 5.838†.
Greek Monolingual
-ίνη, -ον, Α
κατασκευασμένος από ξύλο οξιάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φηγός + κατάλ. -ινος (πρβλ. πύξ-ινος)].
Greek Monotonic
φήγῐνος: -η, -ον, δρύινος, σε Ομήρ. Ιλ.