φίλαθλος: Difference between revisions
Εἰ μὴ φυλάσσεις μίκρ', ἀπολεῖς τὰ μείζονα → Maiora perdes, minima ni servaveris → Wer Kleines nicht erhält, verliert das Größre auch
(45) |
(4b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο/ [[φίλαθλος]], -ον, ΝΜΑ, και ποιητ. τ. [[φιλάεθλος]] Α<br />αυτός που αγαπά τα αθλητικά αγωνίσματα και, γενικά, τον αθλητισμό<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[φίλαθλος]]·[[οπαδός]] αθλητικού σωματείου («οι φίλαθλοι τών δύο ομάδων συνεπλάκησαν [[μετά]] τον αγώνα»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που επιδίδεται σε αθλητικά αγωνίσματα ή παιχνίδια<br /><b>2.</b> [[φιλόπονος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἆθλος]] / [[ἄεθλος]]]. | |mltxt=-η, -ο/ [[φίλαθλος]], -ον, ΝΜΑ, και ποιητ. τ. [[φιλάεθλος]] Α<br />αυτός που αγαπά τα αθλητικά αγωνίσματα και, γενικά, τον αθλητισμό<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[φίλαθλος]]·[[οπαδός]] αθλητικού σωματείου («οι φίλαθλοι τών δύο ομάδων συνεπλάκησαν [[μετά]] τον αγώνα»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που επιδίδεται σε αθλητικά αγωνίσματα ή παιχνίδια<br /><b>2.</b> [[φιλόπονος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἆθλος]] / [[ἄεθλος]]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φίλαθλος:''' любящий состязания Plut. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 05:52, 1 January 2019
English (LSJ)
ον,
A fond of games (i e. as a competitor), Ph.1.268, Ptol.Tetr.166; θεός Plu. 2.724b: metaph., fond of exertion, διάνοια, νοῦς, Ph.1.543,523; also γυμνάσια φ. IG3.1344.
German (Pape)
[Seite 1274] den Kampf liebend, Plut. u. a. Sp.; VLL. erkl. φιλόπονος. S. auch φιλάεθλος.
Greek (Liddell-Scott)
φίλαθλος: -ον, ὁ φιλῶν τοὺς ἄθλους, Πλούτ. 2. 724Β, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 113, Σουΐδ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime les luttes.
Étymologie: φίλος, ἆθλος.
Greek Monolingual
-η, -ο/ φίλαθλος, -ον, ΝΜΑ, και ποιητ. τ. φιλάεθλος Α
αυτός που αγαπά τα αθλητικά αγωνίσματα και, γενικά, τον αθλητισμό
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ο φίλαθλος·οπαδός αθλητικού σωματείου («οι φίλαθλοι τών δύο ομάδων συνεπλάκησαν μετά τον αγώνα»)
αρχ.
1. αυτός που επιδίδεται σε αθλητικά αγωνίσματα ή παιχνίδια
2. φιλόπονος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἆθλος / ἄεθλος].
Russian (Dvoretsky)
φίλαθλος: любящий состязания Plut.
