μακκοάω

English (LSJ)

fut. -άσω [ᾱ],

   A to be stupid, μακκοᾷ καθήμενος Ar.Eq.396: pf. part. μεμακκοακώς (v.l. -ηκώς) sitting mooning, ib.62, cf. Com.Adesp. 1210, Luc.Lex.19.—Derived from Μακκώ, a stupid woman, by Suid.

Greek (Liddell-Scott)

μακκοάω: μέλλ. -άσω [ᾱ]· ἀνοηταίνω, παραφρονῶ, μωραίνω, μακκοᾷ καθήμενος Ἀριστοφ. Ἱππ. 396· μετοχ. πρκμ. μεμακκοηκώς, καθήμενος καὶ ληρῶν, ἀνοηταίνων, αὐτόθι 62, πρβλ. Λουκ. Λεξιφ. 19. - Καθ’ ἃ λέγεται, παράγεται ἐκ τοῦ Μακκώ, ὅπερ δηλοῖ ἀνόητον, βλακίζουσαν γυναῖκα, Σουΐδ.· οὕτω Λατ. maccus = stolidus παρ’ Ἀπουληΐῳ καὶ Maccus ἢ ἀδηφάγος ἐν τοῖς Fabulae Atellanae. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μακοᾶν· παραφρονεῖν. προσποιεῖσθαι μὴ ἀκούειν».

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être insensé, idiot.
Étymologie: DELG formation pop.

Greek Monotonic

μακκοάω: μέλ. -άσω [ᾱ], είμαι ηλίθιος, σε Αριστοφ.· μτχ. παρακ. μεμακκοηκώς, μένοντας αδρανής, στον ίδ. (αμφίβ. προέλ.).

Russian (Dvoretsky)

μακκοάω: [предполож. от имени глупой старухи Μακκώ] быть глупым: μεμακκοηκώς, v. l. μεμακκοᾱκώς Arph. поглупевший, отупевший.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: be stupid (Ar. Eq. 62, 396, Com. Adesp. 1210, Luc. Lex. 19); Μακκώ f. name of a stupid woman (Suid.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Popular formation with expressive gemination; further unclear. Here Lat. (Osc.) maccus person of the Atellana, fool, buffoon, on which details with diff. explanations in W.-Hofmann s. v.