σπορητός: Difference between revisions
εὖτ' ἂν ὑπὸ τοῦ κακοῦ κτεινέωνται → when the disease is proceeding towards a fatal termination
(4) |
m (Text replacement - "''' ὁ<b class="num">1)" to "''' ὁ<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σπορητός:''' ὁ<b class="num">1)</b> сеяние, сев Xen.;<br /><b class="num">2)</b> посеянное зерно, посев Aesch. | |elrutext='''σπορητός:''' ὁ<br /><b class="num">1)</b> сеяние, сев Xen.;<br /><b class="num">2)</b> посеянное зерно, посев Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:37, 4 January 2019
English (LSJ)
ὁ,
A sown corn, growing corn, A.Ag.1392. 2 sowing of corn, τὸν σ. διακωλύειν X.HG4.6.13; also σ. ὀσπρίων Thphr.HP8.2.8. 3 seed-time, Hp.Hebd.4 (σποράτος cod.).
German (Pape)
[Seite 924] ὁ, die Saat; Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητός, Aesch. Ag. 1365; ἕως τὸν σπορητὸν διακωλύσῃ, Xen. Hell. 4, 6, 13, das Säen.
Greek (Liddell-Scott)
σπορητός: -οῦ, ὁ, σῖτος ἐσπαρμένος, σῖτος φυόμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1392. 2) ἡ σπορὰ γεννημάτων, τοῦ σπ. διακωλύειν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 13· σπ. ὀσπρίων Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 2, 8. - Περί τοῦ τονισμοῦ ἴδε ἄμητος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 ensemencement;
2 semence.
Étymologie: σπορά.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. το σιτάρι που έχει σπαρεί
2. η σπορά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω + -(η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός].
Greek Monotonic
σπορητός: -οῦ, ὁ (σπορά),
1. σπαρμένα σιτηρά, σιτηρά που φύονται, σε Αισχύλ.
2. η σπορά σιτηρών, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπορητός -οῦ, ὁ [~ σπείρω] gezaaid gewas. Aeschl. Ag. 1492. het zaaien. Xen. Hell. 4.6.13.
Russian (Dvoretsky)
σπορητός: ὁ
1) сеяние, сев Xen.;
2) посеянное зерно, посев Aesch.
