διάκορος: Difference between revisions
τὰ σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην δὲ σκάφην ὀνομάζειν → call a spade a spade | speak the truth | speak straight from the shoulder | give it straight from the shoulder | give the straight goods | not to mince matters | not to mince words | not mince words | call things by their right names | call a spade a spade and a shovel a shovel | call a shovel a shovel | call a spade a spade, not a big spoon
(nl) |
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διάκορος:''' <b class="num">1)</b> насыщенный: ἐπεὰν δ. ἡ γῆ γένηται πίνουσα τὸ [[ὕδωρ]] Her. когда земля вдоволь напитается водой;<br /><b class="num">2)</b> пресытившийся: διάκοροι [[ἀλλήλων]] Xen. надоевшие друг другу. | |elrutext='''διάκορος:'''<br /><b class="num">1)</b> насыщенный: ἐπεὰν δ. ἡ γῆ γένηται πίνουσα τὸ [[ὕδωρ]] Her. когда земля вдоволь напитается водой;<br /><b class="num">2)</b> пресытившийся: διάκοροι [[ἀλλήλων]] Xen. надоевшие друг другу. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=διάκορος -ον [διά, κόρος] verzadigd. | |elnltext=διάκορος -ον [διά, κόρος] verzadigd. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:47, 6 January 2019
English (LSJ)
ον,
A satiated, c. gen., ἀλλήλων X.Lac.1.5: abs., σῶμα δ. Plu.2.006a: saturated with rain, Hdt.3.117; δ. ἤδη τοῦτο this is quite enough, Gal.7.49S. Adv. -ρως immoderately, πίνειν D.C.68.7.
Greek (Liddell-Scott)
διάκορος: -ον, κεκορεσμένος, πλήρης, τινὸς Ἡρόδ. 3. 117, Ξεν. Λακ. 1, 5. - Ἐπίρρ. -ρως, ἀμέτρως, Δίων Κ. 68. 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 complètement rassasié de, gén.;
2 fig. dégoûté de, gén..
Étymologie: διά, κόρος.
Spanish (DGE)
-ον
I 1saciado, harto ἐπεὰν δ. ἡ γῆ ... γένηται πίνουσα τὸ ὕδωρ Hdt.3.117, cf. Thphr.CP 2.1.5 (cód.), σῶμα Plu.2.995f
•c. gen. ἀλλήλων ref. a marido y mujer, X.Lac.1.5.
2 suficiente διάκορον μὲν γὰρ ἤδη τοῦτο pues con esto ya es suficiente Gal.7.498.
II adv. -ως hasta la saciedad, inmoderadamente τοῦ ... οἴνου δ. ἔπινε D.C.68.7.4, ὁ ... Δημοσθένης ... φεύγει τὸ κεχρῆσθαι ταύταις δ. Syrian.in Hermog.1.64.24, cf. Poll.5.151.
Greek Monolingual
διάκορος, -ον (Α)
1. ο διακορής
2. αρκετός
3. διάβροχος, καταμουσκεμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < διά + κόρος.
Greek Monotonic
διάκορος: -ον, κορεσμένος, πλήρης, τινός με κάτι, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
διάκορος:
1) насыщенный: ἐπεὰν δ. ἡ γῆ γένηται πίνουσα τὸ ὕδωρ Her. когда земля вдоволь напитается водой;
2) пресытившийся: διάκοροι ἀλλήλων Xen. надоевшие друг другу.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διάκορος -ον [διά, κόρος] verzadigd.
