σμυγερός: Difference between revisions
Ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει → Bonae indolis venena sunt mores mali → Verdorbne Sitten sind verderblich der Natur
(2b) |
(1b) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: <b class="b2">painful, toilsome, miserable or the like.</b> (A. R.; also S. Ph. 166 for <b class="b3">στυγερός</b>?).<br />Derivatives: <b class="b3">ἐπι-σμύγερος</b>, adv. <b class="b3">-ῶς</b> <b class="b2">id.</b> (Od., Hes. Sc. 264, A. R.).<br />Origin: XX [etym. unknown], PGX [probably a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: Expressive contamination(?), perh. from <b class="b3">μογερός</b> and <b class="b3">στυγερός</b>; <b class="b3">ἐπι-</b> after <b class="b3">ἐπί-πονος</b> a. o. Attempt of a morphological explanation by Strömberg Prefix Studies 90. - Furnée 363 compares <b class="b3">μόγος</b> and <b class="b3">σμογερόν σκληρόν</b>, <b class="b3">ἐπίβουλον</b>, <b class="b3">μοχθηρόν</b> (<b class="b3">Η</b>.) while comparing <b class="b3">σμυγερόν ἐπίπονον</b>, <b class="b3">οἰκτρόν</b>, <b class="b3">μοχθηρόν</b>, <b class="b3">πονηρόν</b>, <b class="b3">ἐπίβουλον</b>, <b class="b3">ἀνιαρόν</b>, <b class="b3">χαλεπόν</b> (<b class="b3">Η</b>.). This would show that the word is Pre-Greek. | |etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: <b class="b2">painful, toilsome, miserable or the like.</b> (A. R.; also S. Ph. 166 for <b class="b3">στυγερός</b>?).<br />Derivatives: <b class="b3">ἐπι-σμύγερος</b>, adv. <b class="b3">-ῶς</b> <b class="b2">id.</b> (Od., Hes. Sc. 264, A. R.).<br />Origin: XX [etym. unknown], PGX [probably a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: Expressive contamination(?), perh. from <b class="b3">μογερός</b> and <b class="b3">στυγερός</b>; <b class="b3">ἐπι-</b> after <b class="b3">ἐπί-πονος</b> a. o. Attempt of a morphological explanation by Strömberg Prefix Studies 90. - Furnée 363 compares <b class="b3">μόγος</b> and <b class="b3">σμογερόν σκληρόν</b>, <b class="b3">ἐπίβουλον</b>, <b class="b3">μοχθηρόν</b> (<b class="b3">Η</b>.) while comparing <b class="b3">σμυγερόν ἐπίπονον</b>, <b class="b3">οἰκτρόν</b>, <b class="b3">μοχθηρόν</b>, <b class="b3">πονηρόν</b>, <b class="b3">ἐπίβουλον</b>, <b class="b3">ἀνιαρόν</b>, <b class="b3">χαλεπόν</b> (<b class="b3">Η</b>.). This would show that the word is Pre-Greek. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=poet. for [[μογερός]]<br />with [[pain]], [[painful]], Soph. adv. -ρῶς, Soph. | |||
}} | }} |
Revision as of 01:10, 10 January 2019
English (LSJ)
ή, όν, poet. for μογερός,
A with pain, painful, A.R.4.1065: Comp., Id.2.374: Adv., Id.4.380; σμυγερὸν σμυγερῶς S.Ph.166 (anap.), as Brunck for στυγερὸν στυγερῶς; cf. Sch.ad loc., Hsch., Eust.1463.44:—Hom. has only the compd. Adv. ἐπισμυγερῶς (q.v.).
German (Pape)
[Seite 911] adv. σμυγερῶς, poet. statt μογερός, μογερῶς; Ap. Rh. 2, 374, u. adv., 4, 380, u. Sp., Hom. kennt nur das zusammengesetzte adv. ἐπισμυγερῶς, w. m. s.
Greek (Liddell-Scott)
σμῠγερός: ποιητ. ἀντὶ μογερός, ὁ μετὰ κόπου, μετὰ πόνου, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 374, Δ. 380· σμυγερὸν σμυγερῶς Σοφ. Φιλ. 166, κατὰ τὸν Brunck ἀντὶ στυγερὸν στυγερῶς· πρβλ. Σχολ. ἐν τόπῳ, Ἡσύχ., Εὐστ. 315. 4.· - ὁ Ὅμ. ἔχει μόνον τὸ σύνθετ. ἐπίρρ. ἐπισμυγερῶς, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
I. 1 douloureux;
2 qui souffre;
II. misérable.
Étymologie: DELG contamination expressive entre μογερός et στυγερός.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
(ποιητ. τ. του μογερός) αυτός που γίνεται με κόπο, κουραστικός, κοπιαστικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Κατά την επικρατέστερη άποψη, πρόκειται για εκφραστικό επίθ. που έχει προέλθει με συμφυρμό τών επιθ. μογερός και στυγερός. Παρλλ. προς τον τ. σμυγερός απαντά στον Ησύχ. και ο τ. σμογερόν.].
Greek Monotonic
σμῠγερός: ποιητ. αντί μογερός, κοπιαστικός, αυτός που απαιτεί μόχθο, επίπονος, σε Σοφ.· επίρρ. -ρῶς, στον ίδ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σμυγερός -ά -όν [μογερός, στυγερός?] ellendig.
Russian (Dvoretsky)
σμῠγερός: несчастный, замученный, страдающий Soph.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: painful, toilsome, miserable or the like. (A. R.; also S. Ph. 166 for στυγερός?).
Derivatives: ἐπι-σμύγερος, adv. -ῶς id. (Od., Hes. Sc. 264, A. R.).
Origin: XX [etym. unknown], PGX [probably a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Expressive contamination(?), perh. from μογερός and στυγερός; ἐπι- after ἐπί-πονος a. o. Attempt of a morphological explanation by Strömberg Prefix Studies 90. - Furnée 363 compares μόγος and σμογερόν σκληρόν, ἐπίβουλον, μοχθηρόν (Η.) while comparing σμυγερόν ἐπίπονον, οἰκτρόν, μοχθηρόν, πονηρόν, ἐπίβουλον, ἀνιαρόν, χαλεπόν (Η.). This would show that the word is Pre-Greek.