κίναιδος: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(1ba) |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kinaidos | |Transliteration C=kinaidos | ||
|Beta Code=ki/naidos | |Beta Code=ki/naidos | ||
|Definition=[ | |Definition=[ῐ], ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[catamite]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span>494e</span>, etc.: generally, <b class="b2">lewd fellow</b>, <span class="bibl">Herod.2.74</span>, <span class="bibl"><span class="title">PSI</span>5.483.1</span> (iii B.C.), Arcesil. ap. Plu.2.126a. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> <b class="b2">[[public dancer]] (?)</b>, PTeb.208 (i B.C.), perh. also <span class="title">CIG</span>4926 (Philae). </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> pl., <b class="b2">obscene poems</b>, <span class="bibl">D.L.9.110</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> a [[sea fish]], [[sea-fish]], <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>32.146</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">III</span> = [[κιναίδιον]], Gal.12.740,800.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 13:41, 31 January 2019
English (LSJ)
[ῐ], ὁ,
A catamite, Pl.Grg.494e, etc.: generally, lewd fellow, Herod.2.74, PSI5.483.1 (iii B.C.), Arcesil. ap. Plu.2.126a. 2 public dancer (?), PTeb.208 (i B.C.), perh. also CIG4926 (Philae). 3 pl., obscene poems, D.L.9.110. II a sea fish, sea-fish, Plin.HN32.146. III = κιναίδιον, Gal.12.740,800.
German (Pape)
[Seite 1439] ὁ (von κινέω wie κίναδος, ohne daß an eine Zusammensetzung κινεῖν τὴν αἰδῶ, oder gar κενὸς τῆς αἰδοῦς zu denken), ein Mensch, der widernatürliche Unzucht treibt u. mit sich treiben läßt, übh. unzüchtiger, verworfener Mensch; die VLL. erkl. ἀσελγής, μαλακός; Plat. Gorg. 494 u. Sp., wie Luc. as. 35 (fem.); Plut. de san. tuend. p. 381 μηδὲν διαφέρειν ὄπισθέν τινα ἢ ἔμπροσθεν εἶναι κίναιδον. – Ein Seefisch, Opp. Hal. 1, 127, Schneider. – Ein Edelstein, Arr. Ind. 8, 8.
Greek (Liddell-Scott)
κίναιδος: ῐ, ὁ, Λατ. cinaedus, pathicus, ὡς τὸ καταπύγων· καθόλου αἰσχρός, κακοήθης ἄνθρωπος, Πλάτ. Γοργ. 494Ε, Πλούτ. 2. 126Α. 2. πληθ., ποιήματα αἰσχρά, κακοηθείας περιέχοντα, Διογ. Λ. 9. 110. ΙΙ. εἶδος θαλασσίου ἰχθύος, cinaedus, παρὰ Πλιν. 32. 53. ΙΙΙ. μαργαρίτης, Ἀρρ. Ἰνδ. 8. 8.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
infâme débauché, inverti.
Étymologie: DELG mot familier et pop., de κινέω, αἰδοῖα.
Greek Monolingual
ο (ΑΜ κίναιδος)
ο άντρας που συνουσιάζεται με άντρα, ο παθητικός ομοφυλόφιλος, πούστης
Greek Monotonic
κίναιδος: [ῐ], ὁ, Λατ. cinaedus, λάγνος, ασελγής άνθρωπος, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
κίναιδος: ὁ и ἡ
1) распутник, развратник Plat., Arst., Plut.;
2) pl. непристойные стихи Diog. L.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: lewd man, catamite (Pl., Herod.),
Compounds: In compp., e. g. κιναιδο-λογέω (Str.); name of a sea-fish (Plin.), a bird (= κιναίδιον, Gal.).
Derivatives: κιναίδιον (-ιος) name of the ἴυγξ (H., Phot.), the wagtail (sch.) etc., κιναιδίας m. stone, found in the fish κίναιδος (Plin.), -ία lewdness (Aeschin.), -ώδης like a κ. (sch.); κιναιδίζω be a κ. (Antioch. Astr.) with κιναίδισμα (Eust.), also -δεύομαι (sch.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unexplained. Acc. to Archigenes (ap. Gal. 12, 800) Syrian. Prob. Pre-Greek.