ἴγδις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A mortar, Sol.39, Damocr. ap. Gal.14.130, Dsc.5.89,AP 9.642 (Agath.): cited as obsol. for θυεία by S.E.M.1.234:—the form ἴγδη in Hdn.Gr.2.523, Hp.Mul.1.103, Gal. l.c., Ps.-Democr.Alch. p.55 B. is prob. incorrect.    II = sq., Antiph.127, Com.Adesp.140. (Cf. Lat. ico.)

German (Pape)

[Seite 1235] ιος, ἡ, altatt. = ἴγδη, Lob. zu Phryn. p. 165; Agath. 53 (IX, 642); vgl. Ath. IX, 406 a. – Eine Art Tanz, Antiphan. com. bei Poll. 10, 103.

Greek (Liddell-Scott)

ἴγδις: ἡ, θυεία, ἰγδίον, «γουδί», Σόλων 38, Δημοκράτης παρὰ Γαλην. 13. 904, Ἀνθ. Π. 9. 642· μνημονεύεται ὡς ἄχρηστον ἀντὶ θυεία ὑπὸ Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 1. 234· ἐν Ἱππ. 635. 34, Γεωπ. 9. 26, 4, ὑπάρχει ὁ τύπος ἴγδη, ὅστις ἴσως πρέπει νὰ διορθωθῇ: ἴδε Λοβεκ. Φρύν. 165, Πολυδ. Γ΄, 103. ΙΙ. εἶδος ὀρχήσεως, γύναι, πρός αὐλόν ἦλθες· ὀρχήσει πάλιν ἴγδιν Ἀντιφάνης ἐν «Κοροπλάθῳ»1.

French (Bailly abrégé)

(ἡ) :
1 mortier à piler;
2 sorte de danse.
Étymologie: cf. ἴγδη.

Greek Monolingual

ἴγδις, -εως και ἴγδη, ἡ (Α)
1. το γουδί
2. είδος χορού.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με το λίγδος «πηλός» και έχει παράλλ. τ. ίγδη].

Greek Monotonic

ἴγδις: ἡ, γουδί, σε Σόλωνα, Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἴγδις: ιος ἡ арх. Sext., Anth. = θυΐα или θυεία.

Frisk Etymological English

-εως
Grammatical information: f.
Meaning: mortar (Sol., Com., AP )
Other forms: Also ἴγδη f. (Hdn. Gr., Hp.)
Derivatives: Diminutive ἰγδίον (Gp., Paul. Aeg.) and the verbal noun ἴγδισμα (as from *ἰγδίζω pound the mortar), (also) name of a dance (EM, Suid.; cf. Lawler ClassJourn. 43, 34).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: The form resembles λίγδος mortar (Güntert Reimwortbildungen 158). If not a LW [loanword], which is quite possible for a technical term. (Hardly to ἴκταρ, ἴξ (s. vv.) nor to αἰχμη (s.v.). - Fur. 351 thinks it is Pre-Greek (note -γδ-); on λ-\/zero Fur. 392, 7.

Middle Liddell

ἴγδις, ιος
a mortar, Solon., Anth.

Frisk Etymology German

ἴγδις: -εως (Sol., Kom., AP u. a.),
{ígdis}
Forms: auch ἴγδη f. (Hdn. Gr., Hp. u. a.)
Grammar: f.
Meaning: Mörser, auch = ἴγδισμα (s. unten).
Derivative: Davon das Deminutivum ἰγδίον (Gp., Paul. Aeg.) und das Verbalnomen ἴγδισμα (wie von *ἰγδίζω im Mörser stoßen) N. eines Tanzes (EM, Suid.; vgl. Lawler ClassJourn. 43, 34).
Etymology : Erinnert der Form nach an λίγδος Mörser, vielleicht als Reimwort (Güntert Reimwortbildungen 158). Wenn nicht LW, was bei einem technischen Ausdruck naheliegt, vielleicht letzten Endes als Verbalnomen mit ἴκταρ, ἴξ (s. dd.) verwandt; vgl. auch zu αἰχμή.
Page 1,707-708