ποινῆτις: Difference between revisions
From LSJ
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinitis | |Transliteration C=poinitis | ||
|Beta Code=poinh=tis | |Beta Code=poinh=tis | ||
|Definition=ιδος, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ιδος, ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[avenging]], AP7.745.5 (Antip. Sid.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:50, 28 June 2020
English (LSJ)
ιδος, ἡ,
A avenging, AP7.745.5 (Antip. Sid.).
Greek (Liddell-Scott)
ποινῆτις: -ιδος, ἡ, ἡ ἐκδικουμένη, τιμωροῦσα, Ἀνθ. Π. 7. 745.
French (Bailly abrégé)
ιδος
adj. f. de ποινητήρ.
Greek Monolingual
-ήτιδος, ἡ, Α
αυτή που εκδικείται, που τιμωρεί, η εκδικήτρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τις (πρβλ. κυβερνῆ-τις)].
Greek Monotonic
ποινῆτις: -ιδος, ἡ (ποινάω), αυτή που εκδικείται, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ποινῆτις: ῐδος ἡ карательница, мстительница (π. Ἐρινύς Anth.).
