δαϊκτήρ: Difference between revisions
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
(nl) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=daiktir | |Transliteration C=daiktir | ||
|Beta Code=dai+kth/r | |Beta Code=dai+kth/r | ||
|Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[slayer]], [[murderer]], of Ares, <span class="bibl">Alc.28</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> as Adj., <b class="b2">heart-rending</b>, γόος <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>916</span> (lyr.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:20, 29 June 2020
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,
A slayer, murderer, of Ares, Alc.28. 2 as Adj., heart-rending, γόος A.Th.916 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 514] ῆρος, ὁ, γόος, herzzerreißende Trauer, Aesch. Spt. 899.
Greek (Liddell-Scott)
δᾰϊκτήρ: ῆρος, ὁ, φονεύς, ὁ φονεύων ἐπὶ τοῦ Ἄρεως, Ἀλκαῖ. 20 Ahr. 2) ὡς ἐπίθ., σπαράσσων, φθείρων, γόος Αἰσχύλ. Θήβ. 916· πρβλ. δαϊκτής, δαΐκτωρ.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
déchirant (gémissement).
Étymologie: δαΐζω.
Spanish (DGE)
-ῆρος
desgarrador, γόος A.Th.916
•c. gen. τῆς καρδίας μου Sch.A.Supp.798.
Greek Monolingual
δαϊκτήρ (-ῆρος), ο (Α) δαΐζω (Ι)]
1. αυτός που σκοτώνει (για τον Άρη)
2. ως επίθ. ο σπαραχτικός («δαϊκτὴρ γόος», Αιοχ).
Greek Monotonic
δᾰϊκτήρ: -ῆρος, ὁ, φονιάς· ως επίθ., αυτός που σπαράζει την καρδιά, που ξεσχίζει την καρδιά, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
δαϊκτήρ: ῆρος adj. (душе)раздирающий (γόος Aesch.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δαϊκτήρ -ῆρος, ὁ [δαΐζω] iemand die doorklieft, verscheurt; als adj., overdr. (hart)verscheurend.
