ποιναῖος: Difference between revisions
οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ' ὁ πλοῦς → it's not for every man to make a journey to Corinth, not everyone can afford a trip to Corinth
(1ba) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinaios | |Transliteration C=poinaios | ||
|Beta Code=poinai=os | |Beta Code=poinai=os | ||
|Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[punishing]], [[avenging]], <b class="b3">ἆορ</b> Keil-Premerstein <b class="b2">Erster Bericht</b> <span class="bibl">p.9</span> (Troketta); σελίς <span class="title">AP</span>5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος <span class="bibl">Aristaenet.1.10</span>; ὄργανα Lyd.<span class="title">Mag.</span>3.16.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 23:05, 29 June 2020
English (LSJ)
α, ον, (ποινή)
A punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.
German (Pape)
[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek Monolingual
-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.
Greek Monotonic
ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.
