ἐχέκολλος: Difference between revisions
(2b) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=echekollos | |Transliteration C=echekollos | ||
|Beta Code=e)xe/kollos | |Beta Code=e)xe/kollos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[glutinous]], [[sticky]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Art.</span>33</span> (Comp.); πηλός Plu.2.966d; <b class="b3">τὸ ἐχέκολλον</b> ib.735f; <b class="b3">ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη</b> <b class="b2">takes glue</b> best, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>5.6.2</span>. Adv. -λως Dsc.5.153.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:45, 30 June 2020
English (LSJ)
ον,
A glutinous, sticky, Hp.Art.33 (Comp.); πηλός Plu.2.966d; τὸ ἐχέκολλον ib.735f; ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη takes glue best, Thphr.HP5.6.2. Adv. -λως Dsc.5.153.
German (Pape)
[Seite 1124] Leim haltend, zusammenleimend; πηλός Plut. sol. an. 10; a. Sp.; τὸ ἐχέκολλον, der Leim, Plut. frat. amor. 7. – Adv., Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχέκολλος: -ον, πλήρης κόλλης, ῥητινώδης, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· ἐλάτη Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 5.6, 2· πηλοῦ ἐχεκόλλου Πλούτ. 2. 966D· τὸ ἐχέκολλον, ἡ κόλλα, αὐτόθι 735Ε. -Ἐπιρρ. -λως, Διοσκ. 5. 172.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui colle, gluant ; τὸ ἐχέκολλον glu.
Étymologie: ἔχω, κόλλα.
Greek Monolingual
ἐχέκολλος, -ον (Α)
1. γεμάτος κόλλα, κολλώδης, ρητινώδης («ἐχέκολλον μάλιστα ἡ πεύκη», Θεόφρ.)
2. το ουδ. ως ουσ. τo ἐχέκολλον
η κόλλα.
επίρρ...
ἐχεκόλλως (Α)
κολλητά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχε- (< έχω I) + κόλλα.
Russian (Dvoretsky)
ἐχέκολλος: клейкий, липкий (πηλός Plut.).
