ποιναῖος: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
m (Text replacement - "Erster Bericht" to "Erster Bericht") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinaios | |Transliteration C=poinaios | ||
|Beta Code=poinai=os | |Beta Code=poinai=os | ||
|Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense" | |Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[punishing]], [[avenging]], [[ἆορ]] Keil-Premerstein Erster Bericht <span class="bibl">p.9</span> (Troketta); σελίς <span class="title">AP</span>5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος <span class="bibl">Aristaenet.1.10</span>; ὄργανα Lyd.<span class="title">Mag.</span>3.16.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 17:45, 11 December 2020
English (LSJ)
α, ον, (ποινή) A punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.
German (Pape)
[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek Monolingual
-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.
Greek Monotonic
ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.
