ὀξυπαγής: Difference between revisions

From LSJ

Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται → Male eruditur ille, qui non vapulat → nicht recht erzogen wird ein nicht geschundner Mensch

Menander, Monostichoi, 422
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2")
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=oksypagis
|Transliteration C=oksypagis
|Beta Code=o)cupagh/s
|Beta Code=o)cupagh/s
|Definition=ές, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[sharp-pointed]], στάλικες <span class="title">AP</span>6.109 (Antip.) ; ὄνυξ <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>14.385</span> ; [[prickly]], κάραβος <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>1.261</span>.</span>
|Definition=ές, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[sharp-pointed]], στάλικες <span class="title">AP</span>6.109 (Antip.) ; ὄνυξ <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>14.385</span> ; [[prickly]], κάραβος <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>1.261</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 00:15, 13 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀξῠπᾰγής Medium diacritics: ὀξυπαγής Low diacritics: οξυπαγής Capitals: ΟΞΥΠΑΓΗΣ
Transliteration A: oxypagḗs Transliteration B: oxypagēs Transliteration C: oksypagis Beta Code: o)cupagh/s

English (LSJ)

ές,    A sharp-pointed, στάλικες AP6.109 (Antip.) ; ὄνυξ Nonn.D.14.385 ; prickly, κάραβος Opp.H.1.261.

German (Pape)

[Seite 353] ές, scharf od. spitz zum Einschlagen, στάλικες, Antp. Sid. 17 (VI, 109); κάραβος, stachlig, Opp. H. 1, 261.

Greek (Liddell-Scott)

ὀξῠπᾰγής: -ές, ὁ ἀπολήγων εἰς ὀξύ, στάλικες Ἀνθ. Π. 6. 109· ὄνυξ Νόνν. Δ. 14. 385· ἀκανθώδης, κάραβος Ὀππ. Ἁλ. 1. 261.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
1 aiguisé ou aigu pour s’enfoncer ou pénétrer;
2 armé de pinces ou d’aiguillons.
Étymologie: ὀξύς, πήγνυμι.

Greek Monolingual

ὀξυπαγής, -ές (Α)
1. αυτός που έχει οξεία αιχμή, μυτερή άκρη, μυτερός
2. ακανθώδης, αγκαθωτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + -πᾱγης (< θ. πᾱγ- του πήγνυμι), πρβλ. ημι-παγής].

Greek Monotonic

ὀξῠπᾰγής: -ές (πήγνυμι), αυτός που έχει αιχμηρό άκρο, αιχμηρή απόληξη, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ὀξῠπᾰγής: заостренный, остроконечный (στάλικες Anth.).

Middle Liddell

ὀξῠ-πᾰγής, ές πήγνυμι
sharp-pointed, Anth.