ζηλήμων: Difference between revisions
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=zilimon | |Transliteration C=zilimon | ||
|Beta Code=zhlh/mwn | |Beta Code=zhlh/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, (ζηλέω) <span class="sense"> | |Definition=ον, gen. ονος, (ζηλέω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[jealous]], σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων <span class="bibl">Od.5.118</span>; and late Ep., as <span class="bibl">Call.<span class="title">Dian.</span>30</span>, <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>3.191</span>, <span class="bibl">Musae.36</span>, <span class="bibl">37</span>; μῆνις <span class="title">AP</span>3.7 (Inscr. Cyzic.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:40, 30 December 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (ζηλέω) A jealous, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων Od.5.118; and late Ep., as Call.Dian.30, Opp.C.3.191, Musae.36, 37; μῆνις AP3.7 (Inscr. Cyzic.).
German (Pape)
[Seite 1138] ον, neidisch, von den Göttern, Od. 5, 118; eifersüchtig, bei sp. D., wie Mus. 36; Opp. C. 3, 191, τινός; vgl. Callim. Dian. 30. Auch Dionysus heißt Anth. IX, 524, 7 so. Vgl. ζηλαῖος.
Greek (Liddell-Scott)
ζηλήμων: -ον, γεν. -ονος (ζηλέω) ζηλότυπος, σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων Ὀδ. Ε. 118· καὶ παρὰ μεταγεν. Ἐπ., ὡς Καλλ. εἰς Ἄρτ. 30, Ὀππ. Κ. 3. 191, Μουσαῖ. 36, 37, Ἀνθ. Π. 3. 7· πρβλ. δύσζηλος.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
envieux, jaloux de, gén..
Étymologie: ζῆλος.
English (Autenrieth)
(ζῆλος): jealous, grudging, Od. 5.118†.
Greek Monolingual
ζηλήμων, -ον (Α)
1. φθονερός, ζηλότυπος
2. αυτός που έχει ζήλο, θερμό ενδιαφέρον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζήλος (Ι) + κατάλ. -ημών (πρβλ. αιδ-ήμων, ελε-ήμων)].
Greek Monotonic
ζηλήμων: -ον (ζηλέω), γεν. -ονος, ζηλιάρης, ζηλότυπος, ζηλόφθονος, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ζηλήμων: 2, gen. ονος завистливый, ревнивый (θεοί Hom.; Διόνυσος Anth.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζηλήμων -ον [ζῆλος] jaloers, afgunstig:. ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων bij uitstek afgunstig (van de goden) Od. 5.118.
