τύμμα: Difference between revisions
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tymma | |Transliteration C=tymma | ||
|Beta Code=tu/mma | |Beta Code=tu/mma | ||
|Definition=ατος, τό, (τύπτω) <span class="sense"> | |Definition=ατος, τό, (τύπτω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[blow]], [[wound]], <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1430</span> (lyr.); esp. a [[pick]], [[sting]], or [[snake-bite]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Epid.</span>7.37</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>624a16</span>, <span class="bibl">Theoc.4.55</span>, Androm. ap. Gal.14.33; τύμματα πληγῶν <span class="bibl"><span class="title">PSI</span>5.455.16</span> (ii A. D.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 13:39, 31 December 2020
English (LSJ)
ατος, τό, (τύπτω) A blow, wound, A.Ag.1430 (lyr.); esp. a pick, sting, or snake-bite, Hp.Epid.7.37, Arist.HA624a16, Theoc.4.55, Androm. ap. Gal.14.33; τύμματα πληγῶν PSI5.455.16 (ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 1161] τό, Schlag, Hieb, Wunde; ἔτι σε χρὴ στερομέναν φίλων τύμμα τύμματι τῖσαι, Aesch. Ag. 1405; Theocr. 4, 55; Nic. Th. 931; Opp. Hal. 2, 50; κέντρῳ τύμμα φέρεις, M. Arg. 2 (V, 32).
Greek (Liddell-Scott)
τύμμα: τό, (τύπτω), κτύπημα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1430, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 40, 10, Θεόκρ. 4. 55, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
coup, blessure.
Étymologie: τύπτω.
Greek Monolingual
-ατος, τὸ, ΜΑ
το αποτέλεσμα του τύπτω, πλήγμα, χτύπημα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τυπ- του τύπτω + κατάλ. -μα με αφομοίωση του -π- σε -μ- (πρβλ. γράμ-μα)].
Greek Monotonic
τύμμα: -ατος, τό (τύπτω), χτύπημα, σε Αισχύλ., Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
τύμμα: ατος τό τύπτω удар рана Aesch., Arst., Theocr.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τύμμα -ατος, τό [τύπτω] slag, stoot, steek; spec. wond.