ὑγροκοίλιος: Difference between revisions

From LSJ

τίς Ἑλλὰς ἢ βάρβαρος ἢ τῶν προπάροιθ' εὐγενετᾶν ἕτερος ἔτλα κακῶν τοσῶνδ' αἵματος ἁμερίου τοιάδ' ἄχεα φανεράwhat woman Greek or foreign or what other scion of ancient nobility has endured of mortal bloodshed's woes so many, such manifest pains

Source
m (Text replacement - " f.l." to " f.l.")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ὑγροκοίλιος:''' имеющий жидкие экскременты (τὰ ζῷα Arst.).
|elrutext='''ὑγροκοίλιος:''' [[имеющий жидкие экскременты]] (τὰ ζῷα Arst.).
}}
}}

Revision as of 14:50, 20 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὑγροκοίλιος Medium diacritics: ὑγροκοίλιος Low diacritics: υγροκοίλιος Capitals: ΥΓΡΟΚΟΙΛΙΟΣ
Transliteration A: hygrokoílios Transliteration B: hygrokoilios Transliteration C: ygrokoilios Beta Code: u(grokoi/lios

English (LSJ)

ον, A having moist or loose faeces, Arist.HA632b11 (ὑγρό-κοιλος is f.l. in Cyran.56; cf. ὑδρόκοιλος).

German (Pape)

[Seite 1171] mit flüssigem, weichem Unterleibe; Arist. H. A. 9, 50; Medic.

Greek (Liddell-Scott)

ὑγροκοίλιος: -ον, ὁ ἔχων ὑγρὰν κοιλίαν, εὐκοίλιος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 50, 12.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που έχει υδαρείς κενώσεις, που έχει ευκοιλιότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑγρός + -κοίλιος (< κοιλία), πρβλ. θερμο-κοίλιος, μεγαλο-κοίλιος].

Russian (Dvoretsky)

ὑγροκοίλιος: имеющий жидкие экскременты (τὰ ζῷα Arst.).