πορευτέος: Difference between revisions
ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness
m (Text replacement - "Ἡρακλ" to "Ἡρακλ") |
m (Text replacement - " ’" to "’") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ | |elnltext=πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ δ’ ὁδὸς πορευτέα de reis moet ondernomen worden Soph. Ph. 993; n. πορευτέον er moet gegaan worden. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[πορευτέος]], η, ον, verb. adj.]<br /><b class="num">I.</b> to be traversed, Soph., Xen.<br /><b class="num">II.</b> πορευτέον, one must go, Soph., Eur. | |mdlsjtxt=[[πορευτέος]], η, ον, verb. adj.]<br /><b class="num">I.</b> to be traversed, Soph., Xen.<br /><b class="num">II.</b> πορευτέον, one must go, Soph., Eur. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:30, 21 August 2022
English (LSJ)
α, ον, A to be traversed, ὁδός S.Ph.993; ὄρη X.An.2.5.18. II neut. πορευτέον, one must go, S.Aj.690, E.Heracl.730, Pl.R.452c.
Greek (Liddell-Scott)
πορευτέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de πορεύω.
Greek Monotonic
πορευτέος: -α, -ον, ρημ. επίθ.,
I. αυτός που μπορεί να διαπεραστεί, σε Σοφ., Ξεν.
II. πορευτέον, αυτό που πρέπει κάποιος να διαβεί, σε Σοφ., Ευρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ δ’ ὁδὸς πορευτέα de reis moet ondernomen worden Soph. Ph. 993; n. πορευτέον er moet gegaan worden.
Middle Liddell
πορευτέος, η, ον, verb. adj.]
I. to be traversed, Soph., Xen.
II. πορευτέον, one must go, Soph., Eur.
