βλύω: Difference between revisions
Ἔνεισι καὶ γυναιξὶ σώφρονες τρόποι → Insunt modesti mores etiam mulieri → Auch Frauen haben in sich weise Lebensart
m (Text replacement - " syll." to " syllable") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=vlyo | |Transliteration C=vlyo | ||
|Beta Code=blu/w | |Beta Code=blu/w | ||
|Definition= | |Definition== [[βλύζω]], c. dat., φόνῳ βλύουσαι Lyc.301: c. acc., δέμας οἱ ἔβλυεν ὕδωρ <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>19.287</span>: c. gen., παρ' ὄρει θερμῶν ὑδάτων βλύοντι <span class="title">OGI</span>199.11. [ῡ between two long [[syllable]] in Ep., ἀνα-βλύεσκε <span class="bibl">A.R. 3.223</span>, cf. <span class="bibl">4.1417</span>.] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 20:50, 23 August 2022
English (LSJ)
= βλύζω, c. dat., φόνῳ βλύουσαι Lyc.301: c. acc., δέμας οἱ ἔβλυεν ὕδωρ Nonn.D.19.287: c. gen., παρ' ὄρει θερμῶν ὑδάτων βλύοντι OGI199.11. [ῡ between two long syllable in Ep., ἀνα-βλύεσκε A.R. 3.223, cf. 4.1417.]
German (Pape)
[Seite 450] fut. βλύσω (vgl. βρύω), 1) hervorquellen, überströmen, voll sein, κύλιξ λυαίῳ Maced. 2 (XI, 58); αἷμα δι' ἕλκεος Qu. Sm. 1, 242, u. sonst bei Sp. – 2) ausgießen, Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
βλύω: βλύζω, μ. δοτ., φόνῳ βλύουσαι Λυκ. 301· μ. αἰτ., ὕδωρ… ἔβλυε πηγὴ Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰωάνν. 2. στίχ. 6· ἀόρ. ἔβλυσε Χρ. Πάσχ. 1087· οὕτω καὶ βλύσσω, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰωάνν. 7. στίχ. 38· βλυστάνω Ἰωάνν. Χρυσ., κτλ.· πρβλ. βλίττω. [ῡ μεταξὺ δύο μακρῶν συλλαβῶν παρ' Ἐπ., ἀνβλύεσκε Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 223, πρβλ. 4. 1417].
French (Bailly abrégé)
1 sortir en bouillonnant, bouillonner;
2 laisser couler ou faire jaillir en bouillonnant.
Étymologie: DELG étym. inconnue ; à rapprocher pê de all. Quelle -- DELG suppl. : à rapprocher de φλύω.
Spanish (DGE)
1 brotar a chorros c. gen. παρ' ὄρε<σ>ι θερμῶν ὑδάτων βλύοντι OGI 199.11 (Nubia I d.C.), cf. Ammon.Diff.111
•fig. c. dat. ὄβριμοι χέρες, φόνῳ βλύουσαι vigorosos brazos que destilan odio Lyc.301.
2 rezumar, manar c. ac. int. δέμας δὲ οἱ ἔβλυεν ὕδωρ Nonn.D.19.287, cf. Par.Eu.Io.4.6.
• Etimología: v. βλύζω.
Greek Monolingual
βλύω (Α)
βλύζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υστερογενής ενεστώτας του ρ. βλύζω (πρβλ. βρύω, φλύω)].