ἄκραντος: Difference between revisions
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
|||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)/krantos | |Beta Code=a)/krantos | ||
|Definition=ον, poet. Adj. (in Hom. [[ἀκράαντος]], [[quod vide|q.v.]]), <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[unfulfilled]], [[fruitless]], [[idle]], [[ἔπεα]], [[ἐλπίδες]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>1.86</span>, <span class="bibl"><span class="title">P.</span>3.23</span>; τέχναι <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>249</span>:— neut.pl. as adverb, [[in vain]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>2.87</span>; ἄκραντα βάζω <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>882</span>; οὐδ' ἄκρανθ' ὡρμήσαμεν <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>435</span>, cf. <span class="bibl">1231</span>; ἄκραντ' ὀδύρῃ <span class="bibl"><span class="title">Supp.</span>770</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[ineffectual]], νύξ <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>65</span>.</span> | |Definition=ον, poet. Adj. (in Hom. [[ἀκράαντος]], [[quod vide|q.v.]]), <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[unfulfilled]], [[fruitless]], [[idle]], [[ἔπεα]], [[ἐλπίδες]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>1.86</span>, <span class="bibl"><span class="title">P.</span>3.23</span>; τέχναι <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>249</span>:— neut.pl. as adverb, [[in vain]], <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>2.87</span>; ἄκραντα βάζω <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>882</span>; οὐδ' ἄκρανθ' ὡρμήσαμεν <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>435</span>, cf. <span class="bibl">1231</span>; ἄκραντ' ὀδύρῃ <span class="bibl"><span class="title">Supp.</span>770</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[ineffectual]], νύξ <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>65</span>.</span> | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[que no se cumple]], [[vano]] ἔπεα Pi.<i>O</i>.1.86, ἐλπίδες Pi.<i>P</i>.3.23, τέχναι Κάλχαντος A.<i>A</i>.249<br /><b class="num">•</b>neutr. plu. como adv. [[en vano]] κόρακες ὣς ἄ. γαρυέτων Pi.<i>O</i>.2.87, ἀκούειν E.<i>Ba</i>.1231, ὁρμᾶν E.<i>Ba</i>.435, βακχεύειν E.<i>HF</i> 898. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ᾰκραντος, -ον</b> [[not]] to be [[fulfilled]] οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι (O. 1.86) ἀκράντοις ἐλπίσιν (P. 3.23) n. pl. pro subs. μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον (O. 2.87) | |sltr=<b>ᾰκραντος, -ον</b> [[not]] to be [[fulfilled]] οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι (O. 1.86) ἀκράντοις ἐλπίσιν (P. 3.23) n. pl. pro subs. μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον (O. 2.87) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 16:15, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, poet. Adj. (in Hom. ἀκράαντος, q.v.), A unfulfilled, fruitless, idle, ἔπεα, ἐλπίδες, Pi.O.1.86, P.3.23; τέχναι A.Ag.249:— neut.pl. as adverb, in vain, Pi.O.2.87; ἄκραντα βάζω A.Ch.882; οὐδ' ἄκρανθ' ὡρμήσαμεν E.Ba.435, cf. 1231; ἄκραντ' ὀδύρῃ Supp.770. 2 ineffectual, νύξ A.Ch.65.
Spanish (DGE)
-ον
que no se cumple, vano ἔπεα Pi.O.1.86, ἐλπίδες Pi.P.3.23, τέχναι Κάλχαντος A.A.249
•neutr. plu. como adv. en vano κόρακες ὣς ἄ. γαρυέτων Pi.O.2.87, ἀκούειν E.Ba.1231, ὁρμᾶν E.Ba.435, βακχεύειν E.HF 898.
German (Pape)
[Seite 80] unvollendet, nicht in Erfüllung gehend, Pind. ἐλπίδες P. 3, 23; ἔπεα Ol. 1, 86; ἄκραντα γαρύειν Ol. 2, 96, wie Aesch. βάζειν Ch. 869 (vgl. ἄκραντα ἠκούσατε Eur. Iph. T. 520; Bacch. 1229); τέχναι Κάλχαντος Ag. 240; νύξ Ch. 63, unendliche oder tiefe Nacht; ἄκραντα adv., ὁρμᾶν Eur. Bacch. 435; βακχεύειν Herc. Fur. 897.
Greek (Liddell-Scott)
ἄκραντος: -ον, ποιητ. ἐπίθ., ὡς τὸ Ὁμηρ. ἀκράαντος, = ἀνεκτέλεστος, ἀνεκπλήρωτος, ἄκαρπος, ἀργός, ἔπεα, ἐλπίδες, Πινδ. Ο. 1. 137, Π. 3. 41· τέχναι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 249: - οὐδ. πληθ. ὡς ἐπίρρ. ματαίως, Πινδ. Ο. 2. 158· ἄκραντα βάζω, Αἰσχύλ. Χο. 882· οὐδ’ ἄκραντ’ ἐκάμνομεν, Εὐρ. Βάκχ. 435· ἄκραντ’ ὀδύρει, ὁ αὐτ. Ἱκ. 770. - Περὶ τοῦ ἐν Αἰσχύλ. Χο. 65, ἴδε ἐν λέξ. ἄκρατος, 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne se réalise pas, sans résultat (parole, espérance) ; adv. • ἄκραντα en vain;
2 qui ne finit pas.
Étymologie: ἀ, κραίνω.
English (Slater)
ᾰκραντος, -ον not to be fulfilled οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι (O. 1.86) ἀκράντοις ἐλπίσιν (P. 3.23) n. pl. pro subs. μαθόντες δὲ ἄκραντα γαρύετον (O. 2.87)
Greek Monolingual
ἄκραντος, -ον και στην ομηρική γλώσσα ἀκράαντος (Α)
1. ανεκπλήρωτος, απραγματοποίητος, μάταιος, ανώφελος
2. (το ουδ. στον πληθ. ως επίρρ.) ἄκραντα
μάταια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ρηματ. επίθ. ο τυπος ἀκράαντος < κρα(ι)αίνω «πραγματοποιώ» — ο δε τ. ἄκραντος < κραίνω].
Greek Monotonic
ἄκραντος: -ον (κραίνω), όπως το Επικ. ἀκράαντος, ανεκπλήρωτος, απραγματοποίητος, άκαρπος, σε Πινδ., Αισχύλ.· ουδ. πληθ. ως επίρρ., μάταια, στον ίδ., σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἄκραντος: эп. ἀκράαντος 2
1) несбывшийся или несбыточный, бесцельный, напрасный, пустой (ἔπεα Hom., Pind.; ἐλπίδες Pind.; τέχναι Κάλχαντος Aesch.);
2) бесконечный, нескончаемый (νύξ Aesch.).
Middle Liddell
κραίνω, like epic ἀκράαντος
unfulfilled, fruitless, Pind., Aesch.:—neut. pl. as adv., in vain, Aesch., Eur.
