ἀλωά: Difference between revisions

From LSJ

ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι → it's better for a stranger to keep silence than to shout (Menander)

Source
(13_7_2)
 
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LSJ2
|Full diacritics=ἀλωά
|Medium diacritics=ἀλωά
|Low diacritics=αλωά
|Capitals=ΑΛΩΑ
|Transliteration A=alōá
|Transliteration B=alōa
|Transliteration C=aloa
|Beta Code=a)lwa/
|Definition=ἡ, Doric for [[ἀλωή]].
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0112.png Seite 112]] ion. u. ep. [[ἀλωή]], ἡ (s. [[ἅλως]]), die Tenne, wo das Getreide gedroschen u. geworfelt wird; geebnetes und bebautes Land; Hom. oft; Tenne Iliad. 5, 499 ἱερὰς κατ' ἀλωάς, plur. homerisch für den sing., 13, 588 με γάλην κατ' ἀλωήν, 20, 496 ἐυκτιμένῃ (v. l. ἐυτρο χάλῳ Scholl.) ἐν ἀλωῇ; Weingarten Od. 1. 193. 11, 193 ἀνὰ (κατὰ) γουνὸν ἀλωῆς οὶνοπέδοιο, gen. definit., die [[ἀλωή]] ist der [[γουνός]], Iliad. 18, 561 σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωήν, 566 ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν, Od. 7, 122 [[πολύκαρπος]] ἀλωὴ ἐρρίζωται; Baumpflanzung Iliad. 21, 36 Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]] ὅτι ἀλωὴντὴν δενδροφόρον γῆν νῦν λέγει· ἐπιφέρει γάρ »ὁ δ' [[ἐρινεόν]] (37)«, vgl. 77 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ; 9, 540 vgl. mitöst; Thetis zieht den Achill groß φυτὸν ἃς γουνῷ ἀλωῆς, wie einen jungen Baum, Iliad. 18, 57. 438; Ackerland Iliad. 5, 90 ἕρκεα ἀλωάων ἐριθηλέων vgl. 92 ἔργα κάλ' αἰζηῶν, 9, 534 οὔ τι [[θαλύσια]] γουνῷ ἀλωῆς ῥέξεν; vgl. Iliad. 21, 346 νεοαρδέ' ἀλωήν, Od. 6, 293 τεθαλυῖά τ' [[ἀλωή]], 24, 221 πολυκάρπου ἀλωῆς, 226 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, 336 δένδρε' ἐυκτι μένην κατ' ἀλωήν, 224 ἀλωῆς ἔμμεναι [[ἕρκος]]; – Tenne Hes. O. 599; Theocrit. 7, 34; ἀλωαὶ δενδρήεσσαι Theocr. 25, 30; [[πολύκαρπος]] ἀλ. Ap. Rh. 3, 158; [[πολυστάφυλος]] Herod. Att. 9 (App. 50); Opp. H. 1, 797 ἀργινόεσσα Ποσειδάωνος [[ἀλωή]] die Meeresfläche; der Hof um Sonne u. Mond Arat. 810. 876.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0112.png Seite 112]] ion. u. ep. [[ἀλωή]], ἡ (s. [[ἅλως]]), die Tenne, wo das Getreide gedroschen u. geworfelt wird; geebnetes und bebautes Land; Hom. oft; Tenne Iliad. 5, 499 ἱερὰς κατ' ἀλωάς, plur. homerisch für den sing., 13, 588 με γάλην κατ' ἀλωήν, 20, 496 ἐυκτιμένῃ ([[varia lectio|v.l.]] ἐυτρο χάλῳ Scholl.) ἐν ἀλωῇ; Weingarten Od. 1. 193. 11, 193 ἀνὰ (κατὰ) γουνὸν ἀλωῆς οὶνοπέδοιο, gen. definit., die [[ἀλωή]] ist der [[γουνός]], Iliad. 18, 561 σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωήν, 566 ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν, Od. 7, 122 [[πολύκαρπος]] ἀλωὴ ἐρρίζωται; Baumpflanzung Iliad. 21, 36 Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]] ὅτι ἀλωὴντὴν δενδροφόρον γῆν νῦν λέγει· ἐπιφέρει γάρ »ὁ δ' [[ἐρινεόν]] (37)«, vgl. 77 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ; 9, 540 vgl. mitöst; Thetis zieht den Achill groß φυτὸν ἃς γουνῷ ἀλωῆς, wie einen jungen Baum, Iliad. 18, 57. 438; Ackerland Iliad. 5, 90 ἕρκεα ἀλωάων ἐριθηλέων vgl. 92 ἔργα κάλ' αἰζηῶν, 9, 534 οὔ τι [[θαλύσια]] γουνῷ ἀλωῆς ῥέξεν; vgl. Iliad. 21, 346 νεοαρδέ' ἀλωήν, Od. 6, 293 τεθαλυῖά τ' [[ἀλωή]], 24, 221 πολυκάρπου ἀλωῆς, 226 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, 336 δένδρε' ἐυκτι μένην κατ' ἀλωήν, 224 ἀλωῆς ἔμμεναι [[ἕρκος]]; – Tenne Hes. O. 599; Theocrit. 7, 34; ἀλωαὶ δενδρήεσσαι Theocr. 25, 30; [[πολύκαρπος]] ἀλ. Ap. Rh. 3, 158; [[πολυστάφυλος]] Herod. Att. 9 (App. 50); Opp. H. 1, 797 ἀργινόεσσα Ποσειδάωνος [[ἀλωή]] die Meeresfläche; der Hof um Sonne u. Mond Arat. 810. 876.
}}
{{bailly
|btext=<i>dor. c.</i> [[ἀλωή]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀλωά:''' или ἀλῳά ἡ дор. = [[ἀλωή]].
}}
{{ls
|lstext='''ἀλωά''': Δωρ. ἀντὶ [[ἀλωή]], Θεόκρ.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀλωά:''' Δωρ. αντί [[ἀλωή]].
}}
}}

Latest revision as of 17:20, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀλωά Medium diacritics: ἀλωά Low diacritics: αλωά Capitals: ΑΛΩΑ
Transliteration A: alōá Transliteration B: alōa Transliteration C: aloa Beta Code: a)lwa/

English (LSJ)

ἡ, Doric for ἀλωή.

German (Pape)

[Seite 112] ion. u. ep. ἀλωή, ἡ (s. ἅλως), die Tenne, wo das Getreide gedroschen u. geworfelt wird; geebnetes und bebautes Land; Hom. oft; Tenne Iliad. 5, 499 ἱερὰς κατ' ἀλωάς, plur. homerisch für den sing., 13, 588 με γάλην κατ' ἀλωήν, 20, 496 ἐυκτιμένῃ (v.l. ἐυτρο χάλῳ Scholl.) ἐν ἀλωῇ; Weingarten Od. 1. 193. 11, 193 ἀνὰ (κατὰ) γουνὸν ἀλωῆς οὶνοπέδοιο, gen. definit., die ἀλωή ist der γουνός, Iliad. 18, 561 σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωήν, 566 ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν, Od. 7, 122 πολύκαρπος ἀλωὴ ἐρρίζωται; Baumpflanzung Iliad. 21, 36 Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ ὅτι ἀλωὴντὴν δενδροφόρον γῆν νῦν λέγει· ἐπιφέρει γάρ »ὁ δ' ἐρινεόν (37)«, vgl. 77 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ; 9, 540 vgl. mitöst; Thetis zieht den Achill groß φυτὸν ἃς γουνῷ ἀλωῆς, wie einen jungen Baum, Iliad. 18, 57. 438; Ackerland Iliad. 5, 90 ἕρκεα ἀλωάων ἐριθηλέων vgl. 92 ἔργα κάλ' αἰζηῶν, 9, 534 οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆς ῥέξεν; vgl. Iliad. 21, 346 νεοαρδέ' ἀλωήν, Od. 6, 293 τεθαλυῖά τ' ἀλωή, 24, 221 πολυκάρπου ἀλωῆς, 226 ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, 336 δένδρε' ἐυκτι μένην κατ' ἀλωήν, 224 ἀλωῆς ἔμμεναι ἕρκος; – Tenne Hes. O. 599; Theocrit. 7, 34; ἀλωαὶ δενδρήεσσαι Theocr. 25, 30; πολύκαρπος ἀλ. Ap. Rh. 3, 158; πολυστάφυλος Herod. Att. 9 (App. 50); Opp. H. 1, 797 ἀργινόεσσα Ποσειδάωνος ἀλωή die Meeresfläche; der Hof um Sonne u. Mond Arat. 810. 876.

French (Bailly abrégé)

dor. c. ἀλωή.

Russian (Dvoretsky)

ἀλωά: или ἀλῳά ἡ дор. = ἀλωή.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλωά: Δωρ. ἀντὶ ἀλωή, Θεόκρ.

Greek Monotonic

ἀλωά: Δωρ. αντί ἀλωή.