ἱκταῖος: Difference between revisions
From LSJ
ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις. ὁ γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ λόγῳ πεπλήρωται, ἐν τῷ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν → but be enslaved to each other through love; for the whole Torah is fulfilled in one statement: You will love your neighbor as yourself (Galatians 5:13f.)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br />suppliant.<br />'''Étymologie:''' [[ἱκνέομαι]]. | |btext=α, ον :<br />suppliant.<br />'''Étymologie:''' [[ἱκνέομαι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱκταῖος:''' [[varia lectio|v.l.]] ἱκτίος 3 Aesch. = [[ἱκέσιος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἱκταῖος, -α, -ον (Α)<br />[[ικέσιος]], [[ικετήριος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ρηματ. επίθ. -<i>ικτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἱκνοῦμαι</i>, <i>ἵκω</i>) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>αιος</i> ([[πρβλ]]. [[εὐκτός]] > <i>εὐκτ</i>-<i>αίος</i>)]. | |mltxt=ἱκταῖος, -α, -ον (Α)<br />[[ικέσιος]], [[ικετήριος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> ρηματ. επίθ. -<i>ικτος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἱκνοῦμαι</i>, <i>ἵκω</i>) <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>αιος</i> ([[πρβλ]]. [[εὐκτός]] > <i>εὐκτ</i>-<i>αίος</i>)]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:25, 3 October 2022
English (LSJ)
α, ον,= ἱκέσιος, A.Supp.385 [lyr., with penultimate short].
German (Pape)
[Seite 1249] = ἱκετήριος, Aesch. Suppl. 380, l. d.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
suppliant.
Étymologie: ἱκνέομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἱκταῖος: v.l. ἱκτίος 3 Aesch. = ἱκέσιος.
Greek (Liddell-Scott)
ἱκταῖος: -α, -ον, = ἱκέσιος, Αἰσχύλ, Ἱκ. 385 μετὰ βραχείας παραληγούσης ὡς ἐν τῷ δείλαιος: ὁ Δινδ. ἱκτίου.
Greek Monolingual
ἱκταῖος, -α, -ον (Α)
ικέσιος, ικετήριος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρηματ. επίθ. -ικτος (< ἱκνοῦμαι, ἵκω) + επίθημα -αιος (πρβλ. εὐκτός > εὐκτ-αίος)].
