Cranaos

Wikipedia EN

In Greek mythology, Cranaus, Cranaos or Kranaos (/ˈkræniəs/; Ancient Greek: Κραναός) was the second King of Athens, succeeding Cecrops I.

Cranaus married Pedias, a Spartan woman and daughter of Mynes, with whom he had three daughters: Cranaë, Cranaechme, and Atthis. Atthis gave her name to Attica after dying, possibly as a young girl, although in other traditions she was the mother, by Hephaestus, of Erichthonius. Rarus was also given as a son of Cranaus.

Cranaus was supposed to have reigned for either nine or ten years and was an autochthonous (born from the earth), like his predecessor. During his reign the flood of the Deucalion story was thought to have occurred. In some accounts, Deucalion is said to have fled Lycorea to Athens with his sons Hellen and Amphictyon. Deucalion died shortly thereafter and was said to have been buried near Athens. Amphictyon is said to have married one of the daughters of Cranaus.

Cranaus was deposed by Amphictyon son of Deucalion, who was himself later deposed by Erichthonius. Cranaus fled to Lamptrae, where he died and was buried. His tomb was still there in the times of Pausanias. Cranaus was venerated as hero in Athens; his priests came from the family Charidae.

The people of Attica were referred to as Kranaoi after Cranaus, and Athens as Kranaa or Kranaai.

Wikipedia FR

Dans la mythologie grecque, Cranaos (en grec ancien Κραναός / Kranaós) est un autochtone (enfant spontané de la terre). Il devient le deuxième roi légendaire d'Athènes en succédant à Cécrops après sa mort. Le pseudo-Apollodore place le déluge de Deucalion lors de son règne.

Il se maria à Pédias, une Lacédémonienne, fille de Mynès, dont il eut trois filles : Cranaichmé, Atthis et Cranaé. Atthis mourut jeune et Cranaos décida de donner son nom à la province de l'Attique, qui jusque-là portait le nom de son premier roi, Actée.

Cranaos fut détrôné par Amphictyon, mari de Cranaé (ou d'Atthis selon certaines versions où Cranaé serait morte plus âgée), et mourut en exil à Lamptrée.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Crănaŏs, ī, f., ville de Carie : Plin. 5, 108.

Wikipedia EL

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Κραναός ήταν ο δεύτερος Βασιλιάς της αρχαίας Αθήνας, διαδέχθηκε τον Κέκροπα. Ο Κραναός νυμφεύθηκε την Πεδιάδα, μια γυναίκα από την Αρχαία Σπάρτη, κόρη του Μύνητα, μαζί της απέκτησε την Κρανάη, την Κραναίχμη και την Ατθίδα. Η Ατθίς που πέθανε πρόωρα έδωσε το όνομα της στην Αττική (και σήμερα οι γυναίκες της Αττικής ονομάζονται «Ατθίδες»), σύμφωνα με την παράδοση ο Εριχθόνιος ήταν γιος της με τον θεό Ήφαιστο. Ο Ράρος καταγράφεται επίσης σαν γιος του Κραναού.

Ο Κραναός βασίλευσε περίπου 10 χρόνια την εποχή που συνέβη ο κατακλυσμός του Δευκαλίων. Θεωρείται αυτόχθων της αττικής γης, όπως ο προκάτοχος του Κέκρωψ. Μετά τον κατακλυσμό ο Δευκαλίων δραπέτευσε στην Αττική μαζί με τους γιος του Έλλην και Αμφικτύονα. Ο Δευκαλίων πέθανε αμέσως μετά και τάφηκε κοντά στην Αθήνα, ο Αμφικτύονας νυμφεύθηκε μία από τις κόρες του Κραναού. Ο Αμφικτύονας ανέτρεψε τον πεθερό του και ο ίδιος ο Αμφικτύονας ανατράπηκε αργότερα από τον εγγονό του Κραναού Εριχθόνιο. O Κρανός δραπέτευσε στις Λαμπτρές, το σημερινό Κορωπί, όπου πέθανε και τάφηκε εκεί, ο Παυσανίας έδειχνε στην εποχή του τον τάφο του (Α 31,3). Οι Αθηναίοι λάτρευαν τον Κραναό ως ήρωα με ιδιαίτερο ιερέα, που εκλεγόταν από το γένος των Χαριδών. Από τον Κραναό οι κάτοικοι της Αττικής ονομάζονταν την παλαιά εποχή «Κραναοί» ή «παιδιά του Κραναού», θεωρούμενοι απόγονοί του. Η Αθήνα ονομαζόταν Κραναάπολις και η Ακρόπολη Κραναά. Υπάρχει επίσης το επίθετο «Κραναία» για τη θεά Αθηνά, ενώ το ιερό της στην Ελάτεια ονομαζόταν «Κραναί». Από τον Κραναό ετυμολογούν μερικοί και τη νήσο Κρανάη, όπου κατά τον Όμηρο μετέφερε αρχικά ο Πάρις την Ωραία Ελένη. Εικάζεται ότι ο Κραναός ήταν πρωτογενώς θεότητα του κύκλου της Αθηνάς, που λατρευόταν ιδιαίτερα αρχικώς στον δήμο Λαμπτραί.