ἐπιτάκτης: Difference between revisions

From LSJ

Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei

Menander, Monostichoi, 197
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
(CSV import)
Line 24: Line 24:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἐπιτάκτης]], ό (AM) [[επιτάσσω]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που διατάσσει, ο [[επιτακτήρ]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[επιτακτικός]], [[δεσποτικός]] (ως μετφρ. του λατ. imperiosus).
|mltxt=[[ἐπιτάκτης]], ό (AM) [[επιτάσσω]]<br /><b>μσν.</b><br />αυτός που διατάσσει, ο [[επιτακτήρ]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[επιτακτικός]], [[δεσποτικός]] (ως μετφρ. του λατ. imperiosus).
}}
{{elmes
|esmgtx=ὁ [[que manda]] en plu., ref. a divinidades inconcretas ἐπικαλοῦμαι ... ὦ τῆς Μοίρας τῆς ἅπαντα περιϊππαζομένης ἐπιπομποί, ὦ τῶν ὑπερεχόντων ἐπιτάκται <b class="b3">os invoco a vosotros, los que enviáis a la Moira que todo lo recorre, vosotros que mandáis sobre los que están por encima</b> P XII 222
}}
}}

Revision as of 15:10, 15 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπιτάκτης Medium diacritics: ἐπιτάκτης Low diacritics: επιτάκτης Capitals: ΕΠΙΤΑΚΤΗΣ
Transliteration A: epitáktēs Transliteration B: epitaktēs Transliteration C: epitaktis Beta Code: e)pita/kths

English (LSJ)

ου, ὁ, commander, Gp.17.2.4: used to transl. Lat. Imperiosus, the surname of Manlius Torquatus, Plu. 2.308e.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
l'Impérieux (T. Manlius Torquatus).
Étymologie: cf. ἐπιτακτήρ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιτάκτης: ου adj. m повелительный, властный, умеющий повелевать (перевод лат. Imperiosus, agnomen Манлия Торквата у Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιτάκτης: -ου, ὁ, ὁ ἐπιτάσσων, Γεωπ. 17. 2, 4· ἐν χρήσει πρὸς μετάφρασιν τοῦ Λατ. Imperiosus, ὅπερ ἦν ἐπώνυμον τοῦ Μανλίου ἢ Μαλλίου Τορκουάτου, Πλούτ. 2. 308Ε.

Spanish

que manda

Greek Monolingual

ἐπιτάκτης, ό (AM) επιτάσσω
μσν.
αυτός που διατάσσει, ο επιτακτήρ
αρχ.
επιτακτικός, δεσποτικός (ως μετφρ. του λατ. imperiosus).

Léxico de magia

que manda en plu., ref. a divinidades inconcretas ἐπικαλοῦμαι ... ὦ τῆς Μοίρας τῆς ἅπαντα περιϊππαζομένης ἐπιπομποί, ὦ τῶν ὑπερεχόντων ἐπιτάκται os invoco a vosotros, los que enviáis a la Moira que todo lo recorre, vosotros que mandáis sobre los que están por encima P XII 222