Τύριος

English (LSJ)

[ῠ], α, ον, Tyrian, Hdt.2.112, etc.; πορφύρα PHolm.26.8,23.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
de Tyr, tyrien.
Étymologie: Τύρος.

English (Strong)

from Τύρος; a Tyrian, i.e. inhabitant of Tyrus: of Tyre.

English (Thayer)

Τύριου, ὁ, ἡ, a Tyrian, inhabitant of Tyre: Herodotus, others.))

Greek Monolingual

-ία, -ον, Α Τύρος
1. κάτοικος της πόλης Τύρου
2. αυτός που κατάγεται από την Τύρο
3. ως προσηγ. αυτός που προέρχεται από την Τύρο.

Greek Monotonic

Τύριος: -α, -ον (Τύρος), αυτός που προέρχεται από την Τύρο, σε Ηρόδ. κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

Τύριος: (ῠ) тирский Her., Trag.
II ὁ тириец Her., Arst.

Middle Liddell

Τύριος, η, ον Τύρος
of Tyre, Tyrian, Hdt., etc.

Chinese

原文音譯：TÚrioj 替里哦士
詞類次數：專有名詞（1）
原文字根：巖石
字義溯源：推羅人，推羅的；源自（Τύρος）=推羅），腓尼基靠海的城，字義：巖石
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 推羅人（1） 徒12:20

French (New Testament)

α, ον
Tyrien, résident de Tyr
Τύρος