invitamentum: Difference between revisions
Ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → Hominem non velle significat silentium → Das Schweigen zeugt davon, dass der, der schweigt, nicht will
(2) |
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=invitamentum invitamenti N N :: inducement | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>invītāmentum</b>: i, n. id.,<br /><b>I</b> an [[invitation]].<br /><b>I</b> Lit. ([[post]]-[[class]].): [[filia]] invitamento matris suae circumlata, App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.—<br /><b>II</b> Trop., an [[allurement]], [[incitement]], [[inducement]]: invitamenta naturae, Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is ([[honos]]), [[autem]], non [[invitamentum]] ad [[tempus]], sed perpetuae virtutis [[praemium]], id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis, Liv. 2, 42, 6: sceleris, Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat [[invitamentum]], sed gloriae, Curt. 4, 10, 24 (al. [[incitamentum]]): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et [[fori]], attractions, Cic. Sull. 26, 74. | |lshtext=<b>invītāmentum</b>: i, n. id.,<br /><b>I</b> an [[invitation]].<br /><b>I</b> Lit. ([[post]]-[[class]].): [[filia]] invitamento matris suae circumlata, App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.—<br /><b>II</b> Trop., an [[allurement]], [[incitement]], [[inducement]]: invitamenta naturae, Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is ([[honos]]), [[autem]], non [[invitamentum]] ad [[tempus]], sed perpetuae virtutis [[praemium]], id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis, Liv. 2, 42, 6: sceleris, Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat [[invitamentum]], sed gloriae, Curt. 4, 10, 24 (al. [[incitamentum]]): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et [[fori]], attractions, Cic. Sull. 26, 74. | ||
| Line 7: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=invītāmentum, ī, n. ([[invito]]), das [[Lockmittel]], [[Reizmittel]], die [[Lockung]], der Anreiz, [[Reiz]], [[mit]] subj. Genet., matris suae, Apul.: [[prima]] invitamenta naturae, Cic.: cum [[multa]] haberet invitamenta [[urbis]] et [[fori]], da St. u. F. vielen [[Reiz]] [[für]] ihn [[haben]] konnten, Cic. – m. obj. Genet. (zu), [[non]] libidinis inv., [[sed]] gloriae, Curt.: inv. sceleris, Vell.: temeritatis invitamenta, Liv.: invitamenta [[pacis]], Tac.: invitamenta nequitiae, Augustin. de civ. dei 2, 26 extr. – m. ad u. Akk., invitamenta ad [[res]] necessarias, Cic. fr.: [[multa]] ad luxuriam invitamenta perniciosa, Cic.: ad imitandum invitamento sunt (vitia), Aur. Vict.: versch., is [[autem]], [[qui]] [[vere]] appellari potest [[honos]], [[non]] [[invitamentum]] ad [[tempus]] ([[für]] den [[Augenblick]]) [[sed]] perpetuae virtutis est [[praemium]], will [[nicht]] vorübergehend zu dem und jenem [[anlocken]], [[sondern]] [[ein]] bleibendes [[Verdienst]] [[belohnen]], Cic. ep. 10, 10. 2. | |georg=invītāmentum, ī, n. ([[invito]]), das [[Lockmittel]], [[Reizmittel]], die [[Lockung]], der Anreiz, [[Reiz]], [[mit]] subj. Genet., matris suae, Apul.: [[prima]] invitamenta naturae, Cic.: cum [[multa]] haberet invitamenta [[urbis]] et [[fori]], da St. u. F. vielen [[Reiz]] [[für]] ihn [[haben]] konnten, Cic. – m. obj. Genet. (zu), [[non]] libidinis inv., [[sed]] gloriae, Curt.: inv. sceleris, Vell.: temeritatis invitamenta, Liv.: invitamenta [[pacis]], Tac.: invitamenta nequitiae, Augustin. de civ. dei 2, 26 extr. – m. ad u. Akk., invitamenta ad [[res]] necessarias, Cic. fr.: [[multa]] ad luxuriam invitamenta perniciosa, Cic.: ad imitandum invitamento sunt (vitia), Aur. Vict.: versch., is [[autem]], [[qui]] [[vere]] appellari potest [[honos]], [[non]] [[invitamentum]] ad [[tempus]] ([[für]] den [[Augenblick]]) [[sed]] perpetuae virtutis est [[praemium]], will [[nicht]] vorübergehend zu dem und jenem [[anlocken]], [[sondern]] [[ein]] bleibendes [[Verdienst]] [[belohnen]], Cic. ep. 10, 10. 2. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:15, 19 October 2022
Latin > English
invitamentum invitamenti N N :: inducement
Latin > English (Lewis & Short)
invītāmentum: i, n. id.,
I an invitation.
I Lit. (post-class.): filia invitamento matris suae circumlata, App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.—
II Trop., an allurement, incitement, inducement: invitamenta naturae, Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.: is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium, id. Fam. 10, 10, 2: temeritatis, Liv. 2, 42, 6: sceleris, Vell. 2, 67, 3: pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae, Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16: invitamenta urbis et fori, attractions, Cic. Sull. 26, 74.
Latin > French (Gaffiot 2016)
invītāmentum,¹⁴ ī, n. (invito),
1 invitation : Apul. Apol. 76, 2
2 appât, attrait : Cic. Fin. 5, 17 ; Fam. 10, 10, 2 ; Sulla 74 || temeritatis Liv. 2, 42, 6, encouragement à l’audace.
Latin > German (Georges)
invītāmentum, ī, n. (invito), das Lockmittel, Reizmittel, die Lockung, der Anreiz, Reiz, mit subj. Genet., matris suae, Apul.: prima invitamenta naturae, Cic.: cum multa haberet invitamenta urbis et fori, da St. u. F. vielen Reiz für ihn haben konnten, Cic. – m. obj. Genet. (zu), non libidinis inv., sed gloriae, Curt.: inv. sceleris, Vell.: temeritatis invitamenta, Liv.: invitamenta pacis, Tac.: invitamenta nequitiae, Augustin. de civ. dei 2, 26 extr. – m. ad u. Akk., invitamenta ad res necessarias, Cic. fr.: multa ad luxuriam invitamenta perniciosa, Cic.: ad imitandum invitamento sunt (vitia), Aur. Vict.: versch., is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus (für den Augenblick) sed perpetuae virtutis est praemium, will nicht vorübergehend zu dem und jenem anlocken, sondern ein bleibendes Verdienst belohnen, Cic. ep. 10, 10. 2.
