ὠτοκάταξις: Difference between revisions

From LSJ

τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars

Source
m (pape replacement)
m (Text replacement - "VLL</i>" to "Vetera Lexica</i>")
Line 23: Line 23:
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=ὁ, <i>ein Klopffechter, dem die [[Ohren]] durch [[Schläge]] mit der [[Faust]] oder dem Faustandschuh [[zerschlagen]], [[zerquetscht]] sind</i> (οἱ τὰ [[ὦτα]] κατεαγότες Plut.), <i>VLL</i>, wie Poll. 2.83.
|ptext=ὁ, <i>ein Klopffechter, dem die [[Ohren]] durch [[Schläge]] mit der [[Faust]] oder dem Faustandschuh [[zerschlagen]], [[zerquetscht]] sind</i> (οἱ τὰ [[ὦτα]] κατεαγότες Plut.), <i>Vetera Lexica</i>, wie Poll. 2.83.
}}
}}

Revision as of 20:00, 24 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὠτοκάταξις Medium diacritics: ὠτοκάταξις Low diacritics: ωτοκάταξις Capitals: ΩΤΟΚΑΤΑΞΙΣ
Transliteration A: ōtokátaxis Transliteration B: ōtokataxis Transliteration C: otokataksis Beta Code: w)toka/tacis

English (LSJ)

ιδος, ὁ, a boxer with thick or 'cauliflower' ears, Ar.Fr.98, cf. Poll.2.83, EM826.28, Suid. (ὠτοκαταξίας is f.l. in Poll.4.144).

French (Bailly abrégé)

ιος (ὁ) :
athlète dont les oreilles sont écrasées par les coups.
Étymologie: οὖς, κατάγνυμι.

Russian (Dvoretsky)

ὠτοκάταξις: ιος ὁ Arph., Luc. = ὠτοθλαδίας.

Greek (Liddell-Scott)

ὠτοκάταξις: -ιδος, ὁ, ἐπὶ πύκτου, ὁ τὰ ὦτα τεθλασμένος, «ὠτοκάταξις κατὰ Αἰλ. ο Διονύσιον, ὠτοθλαδίας, τὰ ὦτα τεθλασμένος ἐν παλαίστρᾳ» (Εὐστάθ. 1324)· «ὠτοκάταξιν: τὸν συντετριμμένον τὸ οὖς» Α. Β. 116, 32, Ἀριστοφ. (Ἀποσπ. 72), πρβλ. Α. Β. 287, καὶ Ε. Μ. 826, Σουΐδ. ἐν λέξ., Πολυδ. Β΄, 83 (ὅθεν ὁ Δινδ. διορθοῖ τὸ ὠτοκαταξίας ἐν Πολυδ. Δ΄, 144, πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύν. 628)· ὅρα καὶ Πλάτ. Πρωτ. 312Α, Θεόκρ. 22. 45, Marti-l. 7. 32, Tertull Spect. 23, κατάγνυμι ΙΙ, Winckelm. 5. 5, 30 κἑξ.

Greek Monolingual

-άξιδος, ὁ, Α
(για πυγμάχο) αυτός που έχει σπασμένα αφτιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς, ὠτός «αφτί» + κάταξις (< κατάγνυμι «συντρίβω») + κατάλ. -ις, -ιδος].

German (Pape)

ὁ, ein Klopffechter, dem die Ohren durch Schläge mit der Faust oder dem Faustandschuh zerschlagen, zerquetscht sind (οἱ τὰ ὦτα κατεαγότες Plut.), Vetera Lexica, wie Poll. 2.83.