σιδήρειος: Difference between revisions

From LSJ

Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück

Menander, Monostichoi, 125
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><b>1</b> de fer;<br /><b>2</b> dur comme le fer, inflexible, impitoyable;<br /><b>3</b> qui provient du fer.<br />'''Étymologie:''' [[σίδηρος]].
|btext=α, ον :<br /><b>1</b> [[de fer]];<br /><b>2</b> dur comme le fer, inflexible, impitoyable;<br /><b>3</b> qui provient du fer.<br />'''Étymologie:''' [[σίδηρος]].
}}
}}
{{elnl
{{elnl

Revision as of 19:03, 28 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σιδήρειος Medium diacritics: σιδήρειος Low diacritics: σιδήρειος Capitals: ΣΙΔΗΡΕΙΟΣ
Transliteration A: sidḗreios Transliteration B: sidēreios Transliteration C: sidireios Beta Code: sidh/reios

English (LSJ)

Epic for σιδήρεος.

German (Pape)

[Seite 879] poet. = σιδήρεος, w. m. s.; – σιδήρειον, = σιδήριον, Schol. Eur. Hipp. 222.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
1 de fer;
2 dur comme le fer, inflexible, impitoyable;
3 qui provient du fer.
Étymologie: σίδηρος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σιδηροῦς, σιδηρᾶ, σιδηροῦν, ep. σιδήρειος, σιδηρείη, σιδήρειον, Ion. σιδήρεος σιδηρέη, σιδήρεον, Aeol. σιδάριος, Dor. σιδάρεος σίδηρος van ijzer, ijzeren:; σιδήρεος ὀρυμαγδός gekletter van ijzeren wapens Il. 17.424; γένος... σιδήρεον het ijzeren geslacht Hes. Op. 176; χειρὶ σιδηρᾷ met een enterhaak Thuc. 4.25.4; subst.. οἱ σιδάρεοι ijzeren munten (uit Byzantium) Aristoph. Nub. 249. overdr. (hard als) ijzer (d.w.z. onbuigbaar, gevoelloos, hardvochtig):. θυμὸς σιδήρεος een onvermurwbare inborst Od. 5.191; σιδήρεον... ἦτορ een hart van ijzer Od. 23.172; πυρὸς μένος σιδήρεον de ijzeren kracht van vuur Il. 23. 177; σιδήρεοι λόγοι ijzeren argumenten Plat. Grg. 509a.

English (Autenrieth)

of iron; ὀρυμαγδός, ‘of iron weapons,’ Il. 17.424; fig., οὐρανός, κραδίη, θῦμός, ‘hard,’ ‘unwearied,’ etc., Il. 22.357, Il. 24.205, Od. 12.280.

Greek Monolingual

-είη, -ον, Α
(επικ. τ.) βλ. σιδηρούς.

Russian (Dvoretsky)

σῐδήρειος: дор. σῐδάρειος 3 (ᾱ)
1 железный (κορύνη Hom.);
2 издаваемый железом, лязгающий (ὀρυμαγδός Hom.);
3 словно из железа, безжалостный (ἦτορ Hom.).