παρακαίριος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ δὲ παράκαιρος ἡδονὴ τίκτει βλάβην → Tempestiva aliqua ni voluptas sit, nocet → Die Lust zur falschen Zeit gebiert nur Schadensfrust
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [παρά, καιρός] ontijdig, ongelegen. | |elnltext=παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [παρά, καιρός] [[ontijdig]], [[ongelegen]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:42, 29 November 2022
English (LSJ)
ον, unseasonable, ill-timed, παρακαίρια ῥέζων Hes. Op.329.
German (Pape)
[Seite 481] unzeitig, ungebührlich, Hes. O. 331, zur Unzeit gesagt, gethan, Eust.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
intempestif ; inconvenant, coupable, criminel.
Étymologie: παρά, καιρός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [παρά, καιρός] ontijdig, ongelegen.
Russian (Dvoretsky)
παρακαίριος: несвоевременный, неуместный Hes.
Greek (Liddell-Scott)
παρακαίριος: ὁ, ἡ, = παράκαιρος, ὃ ἴδε ἐν τέλει.
Greek Monolingual
-ον, Α παράκαιρος
(ποιητ. τ.) παράκαιρος.
Greek Monotonic
παρακαίριος: -ον, = το επόμ., σε Ησίοδ.
