τυννοῦτος: Difference between revisions
κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή (Proverbs 13.12 LXX) → One who sincerely sets about helping is better than one who makes promises leading to hope; for a kindly urge is a tree of life.
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
|||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=τυννοῦτος -ον [[[τυννός]], [[οὗτος]]] zó klein. | |elnltext=τυννοῦτος -ον [[[τυννός]], [[οὗτος]]] zó klein. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ον, att. [[τυννουτοσί]], [[τυννουτονί]], von [[τυννός]] [[gebildet]], wie [[τηλικοῦτος]] von [[τηλίκος]], <i>so [[klein]], so [[wenig]], [[tantillus]]</i>, Ar. <i>Ach</i>. 345, <i>Eq</i>. 1216, <i>Nub</i>. 868. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[lengthd. [[form]] of [[τυννός]], Lat.]<br />[[tantillus]], Ar.; with ι demonstr., τυννουτοσί, -ονί, Ar.; gen. and dat. τυννουτουί, -ῳί, Ar. | |mdlsjtxt=[lengthd. [[form]] of [[τυννός]], Lat.]<br />[[tantillus]], Ar.; with ι demonstr., τυννουτοσί, -ονί, Ar.; gen. and dat. τυννουτουί, -ῳί, Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:43, 30 November 2022
English (LSJ)
ον, and ο, lengthd. form of τυννός, so small, so little, Ar. Th.745; commonly with ι demonstr., τυννουτοσί, -ονί, Id.Ach.367, Eq.1220; gen. and dat. τυννουτουί, -ῳί, Id.Nu.392 (anap.), Ra.139.
French (Bailly abrégé)
τυνναύτη, τυννοῦτο;
si petit, aussi petit que ça avec un geste.
Étymologie: DELG τυννός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τυννοῦτος -ον [τυννός, οὗτος] zó klein.
German (Pape)
ον, att. τυννουτοσί, τυννουτονί, von τυννός gebildet, wie τηλικοῦτος von τηλίκος, so klein, so wenig, tantillus, Ar. Ach. 345, Eq. 1216, Nub. 868.
Russian (Dvoretsky)
τυννοῦτος: столь малый Arph.
Greek Monolingual
-ον και -ο, Α
(επιτ. τ.) τόσο μικρός, τόσο λίγος, τοσούτσικος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τυννός «μικρός», κατά το τηλικ-οῦτος].
Greek Monotonic
τυννοῦτος: -ον και -ο, επιτετ. τύπος του τυννός, Λατ. tantillus, σε Αριστοφ.· με δεικτικό ι, τυννουτοσί, -ονί, στον ίδ.· γεν. και δοτ. τυννουτουί, -ῳι, στον ίδ.
Greek (Liddell-Scott)
τυννοῦτος: -ον, καὶ ο, κατ’ ἐπέκτασιν ἐκ τοῦ τυννὸς (ἴδε οὗτος Α), τόσον μικρός, τόσον ὀλίγος, Λατ. tantillus, Ἀριστ. Θεσμ. 745· συνήθως μετὰ δεικτικοῦ ι, τυννουτοσί, -ονί, ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 367, Ἱππ. 1221· γενικ. καὶ δοτικ. τυννουτουί, ῳί, ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 392, ἐν Βατρ. 139, ἐν Ἀχ. 367.
Middle Liddell
[lengthd. form of τυννός, Lat.]
tantillus, Ar.; with ι demonstr., τυννουτοσί, -ονί, Ar.; gen. and dat. τυννουτουί, -ῳί, Ar.
